NC - Darling Angel : Chapter 2 Truly

NC

          ร่างสูงไม่รอช้ารีบถอดเสื้อร่างบางให้พ้นจากตัวโดยเร็ว เผยให้เห็นผิวที่ขาวเนียนน่าสัมผัสชวนให้หลงใหล ก่อนจะค่อยๆพรมจูบตามซอกคอขาว ขบเม้มตามไหล่มนลงมาเรื่อยๆ มือทั้งสองข้างก็ไม่วายลูบไล้ตามแผงอกของร่างบางเพื่อยั่วเย้าให้ลู่หานเกิดอารมณ์รักมากขึ้นกว่านี้

“อื้มมม..” ร่างบางครางอย่างพอใจ

            ลู่หานเมื่อได้รับสัมผัสนั้นก็บิดเร้ากายตนด้วยความเสียวซ่าน ลิ้นร้อนที่ลากไล้ผ่านอกบางนั้น ทำเอาลู่หานแทบสั่นสะท้านไปตามๆกัน ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าตอนนี้ร่างเล็กมีความต้องการมากเพียงไหน

            มือหนาของเซฮุนลูบไล้ลงมาเรื่อยๆ ผ่านยอดอกสีสวยของลู่หานช้าๆ แต่ก็มิวายที่จะสะกิดมันเบาๆ

ทำเอาลู่หานรีบจิกเล็บลงบนต้นแขนทั้งสองข้างของเซฮุนเพื่อปลดปล่อยความเสียวซ่านออกมา

“อ๊ะ อา........”     ร่างสูงบีบคลึงจนเม็ดพลอยสีสวยเริ่มแดงกล่ำ

            ริมฝีปากค่อยๆเลื่อนขึ้นไปประกบที่กลีบกุหลาบหวานนั่นช้าๆ ลิ้นร้อนค่อยๆแทรกเข้าไปในโพรงปากของคนใต้ร่าง แต่ทว่าลู่หานกลับดื้อไม่ยอมให้ความร่วมมือกับตน มือหน้าข้างหนึ่งจึงไล้ลงไปลูบคลึงกับส่วนอ่อนไหวนั่นแทน

“ซ..เซ..ฮุน ... อึกก..”

            ความเสียวซ่านในตัวร่างเล็กแล่นเข้ามาภายใน เล่นเอาคนตัวเล็กต้องเชิดหน้าขึ้นก่อนจะเผยอปากออกเพื่อระบายความเสียวซ่านที่อัดแน่นอยู่บริเวณส่วนกลางที่ถูกบีบคลำอย่างหนักหน่วง ความร้อนจากแอลกอฮอล์ที่อยู่ภายในเริ่มร้อนขึ้นเรื่อยๆ เล่นเอาคนตัวเล็กปวดหนึบที่หัวจนแทบจะระเบิด แต่เพราะกิจกรรมตรงหน้าที่ช่วยผ่อนปรนความปวดนั้นลงไปไม่ใช่น้อย

            ลิ้นร้อนค่อยๆไล้โลมไปตามลิ้นบางเมื่อร่างบางเริ่มเรียนรู้สัมผัสของตนมากขึ้น ทำให้เซฮุนเริ่มพอใจในจูบอันร้อนแรงของตนทำเอาร่างเล็กส่งเสียงครางออกมาจากลำคออย่างห้ามไม่ได้เมื่อลิ้นหนาเกี่ยวกระหวัดพันลิ้นตนเอาไว้อย่างเร่าร้อน

            ร่างสูงเริ่มผละออกมาจากกลีบกุหลาบสวยนั่นช้าๆ ก่อนจะยืดตัวขึ้นเพื่อถอดเสื้อของตนออกก่อนจะเหวี่ยงมันลงไปข้างๆเตียงอย่างไม่สนใจเท่าไหร่

“เซฮุน....น..น” ร่างบางครางชื่อร่างสูงออกมาน้ำเสียงออดอ้อน เล่นเอาคนตัวสูงแทบจะกลั้นอารมณ์ไม่ไหวอยากจะลงไปปิดปากร่างบางซะให้รู้แล้วรู้รอด

“...ร้อนจัง.....อื้อ ” >////<

“...ถอดนะ.....” ร่างบางพยักหน้าเป็นเชิงอนุญาต

            ..... เซฮุนไม่มีทางรู้หรอก ว่าสิ่งที่ลู่หานกำลังทำอยู่ไม่ได้มาจากภายในจิตใจ แต่มันเกิดขึ้นก็เพราะความมึนเมา และอาการแพ้ที่ดูเหมือนว่าครั้งนี้น่าจะอาการหนักเอาการ ไม่ได้มาเพราะความสมยอมเลยสักนิด

    

        .......ถ้าร่างเล็กรู้ตัว...........

            ร่างสูงทาบทับลงมาที่ตัวลู่หานอีกครั้ง มือหนาที่บีบคลึงยอดอกเบาๆ ค่อยๆลากไล้มันลงมาก่อนจะหยุดลงที่ขอบกางเกงยีนส์ของร่างเล็ก เซฮุนเลื่อนมือมาปลดที่กระดุมก่อนจะตามด้วยซิบ ค่อยๆรูดมันลงช้าๆ สายตาก็พลันเหลือบขึ้นไปมองร่างเล็กที่ตอนนี้เหงื่อท่วมกาย หายใจเหนื่อยหอบเพราะรสจูบที่แสนจะร้อนแรงเมื่อครู่

            เซฮุนยกยิ้มด้วยความพอใจเมื่อเห็นว่าคนตัวเล็กไม่มีท่าทีขัดขืนสัมผัสอันวาบหวามของตนเลยสักนิด คงจะเป็นเพราะอาการแพ้ที่ยังไม่ทุเลาก็คงจะเป็นไปได้ ร่างสูงค่อยๆดึงกางเกงของร่างบางลงมาช้าๆเผยให้เห็นสิ่งที่คับแน่นใจกลางตัวลู่หานที่ดุนดันอยู่ภายใต้ชั้นในสีเทานั่น

“ขาวไม่ใช่เล่นนะเรา.......”

            เซฮุนเอ่ยขึ้นเมื่อตอนนี้ทั้งร่างกายของคนใต้ร่างมีเพียงชั้นในตัวบางปกปิดส่วนอ่อนไหวไว้เท่านั้น เซฮุนเงยหน้าขึ้นไปสัมผัสที่ริมฝีปากลู่หานอีกครั้งเบาๆอย่างอ่อนโยน ก่อนจะผละออกมาแล้วไซร้ไปตามซอกคอขาวอีกครั้ง มือหนาลากชั้นในตัวสุดท้ายลงมาไว้ที่ข้อเท้าเล็กทันที

“เซฮุน....อึก...ไม่...ไหว .... แล้ว” >///<

            ร่างบายเอ่ยอย่างยากลำบากเมื่อมือหนารูดรั้งแกนกายของตนขึ้นลงช้าๆเป็นจังหวะ เหมือนจงใจจะแกล้งให้คนตัวเล็กขาดใจไปต่อหน้าต่อตาอย่างนั้นแหละ

“ให้ทำอะไรล่ะ....” เซฮุนแกล้งทำเป็นไม่รู้แต่ปากหนากลับจ่อเข้าที่ปลายแกนกายของร่างเล็กเรียบร้อยแล้ว

            ก่อนที่จะครอบครองมันเข้าไปในปากช้าๆจนสุดลำ

“อ่ะ...อ่า..”

            รูดขึ้นลงอย่างรวดเร็วและรัวทำเอาคนตัวเล็กเสียวสะท้านจนต้องจิกเล็บลงไปที่หัวไหล่ของร่างหนาอย่างไม่เกรงกลัวว่าคนตัวสูงจะเจ็บรึป่าว มืออีกข้างก็รั้งศีรษะคนตรงกลางให้ขึ้นลงตามใจที่ตนปรารถนา

“อึก...ก อึก” 

  

          ลู่หานเริ่มรู้สึกถึงความคับแน่นของตนจนอยากจะปลดปล่อยเต็มทน แต่ไม่วายเซฮุนยังแกล้งคนตัวเล็กโดยการยืดตัวขึ้นปลดกางเกงยีนส์ของตนออกไป ก่อนจะก้มตัวลงจับขาขาวแยกออกให้กว้างเพื่อรอรับสิ่งที่แข็งขื่นของตนที่ตอนนี้มันตั้งชูขึ้นมารออยู่แล้วเช่นเดียวกับส่วนอ่อนไหวของลู่หานที่ตั้งขึนสั่นระริกเพราะยังไม่ได้รับการปลดปล่อยจากคนร่างสูง

“เซ..ฮุน ..อึก ....ทำมัน” ><

“หืมม อะไรนะไม่ได้ยินเลย”

“ทะ...ท...ทำที...ปลดปล่อยให้ที ....ฮึก”

            .....หึ!นึกว่าจะแน่.....

            เซฮุนไม่สนใจคำร้องขอของลู่หานเลยแม้แต่น้อย ซ้ำยังส่งนิ้วของตนเพื่อไปเบิกช่องทางรักของอีกฝ่ายช้าๆทีละนิ้ว สองนิ้ว จนครบสาม

“อ๊าสสส์........เจ็บ!” ร่างบางครางออกมาเสียงดังเมื่อนิ้วทั้งสามสอดใส่เข้าไปจนครบแล้ว

“ใจเย็น.................ของจริงเจ็บกว่านี้”

            เซฮุนพูดแค่นั้นก่อนจะชักนิ้วเข้าออกรัวๆจนมันไปกระแทกเข้าที่จุดกระสันของร่างเล็กหลายต่อหลายครั้ง

            ร่างเล็กบิดตัวไปมาด้วยความเร่าร้อนทั้งอุณหภูมิจากภายในร่างกายและสัมผัสอันเร่าร้อนจากภายนอก และเมื่อรู้ว่าตนเองอยากที่จะปลดปล่อยเต็มทนร่างน้อยจึงเอื้อมมือขวาของตนลงไปรูดรั้งแก่นกายของตนแทนร่างสูงที่ไม่ยอมทำจนเสร็จสักที

            แรงรูดเร็วขึ้นเรื่อยๆ เมื่อของเหลวที่ปลายแก่นกายเริ่มไหลเยิ้มออกมาทีละน้อย ร่างเล็กกระตุกๆเกร็งแต่ทว่าร่างสูงกลับเอามือหนามาบีบที่ส่วนปลายนั้นเอาไว้ไม่ให้ร่างบางปลดปล่อยไปซะก่อน

“เดี๋ยวสิ....รอกันก่อน”

“อย่า....อึก...ก อึก

            แต่แล้วร่างบางก็ทนไม่ไหวดึงดันที่จะปล่อยมันออกมาจนได้ ทำให้ตอนนี้ของเหลวมากมายพุ่งออกมาจนเลอะเต็มฝ่ามือของร่างสูงเต็มไปหมด

“ข..ขอโทษ...” ร่างเล็กเอ่ยขอโทษกับการกระทำที่แสนจะน่าอายนั่น

“เยอะดีนี่.....” เซฮุนนำของเหลวของตนป้ายลงไปที่ช่องทางรักหวังจะช่วยให้ตนเข้าไปง่ายขึ้นด้วยน้ำรักของร่างบางนี่

“อึก.....อ๊ะ.....อ๊ะ.....เจ็บ!!!!”

            แก่นกายใหญ่ค่อยๆเคลื่อนเข้ามาในช่องทางรักเรื่อยๆแต่เข้ามาได้ไม่ถึงครึ่งก็ต้องหยุดพักเมื่อช่องทางรักนั้นตอดรัดแก่นกายของเขาเอาไว้แน่นยากที่จะขยับเข้าไปได้

“นี่กูเปิดซิงนางฟ้าเหรอวะ.....?”

            .....เซฮุนดูออกได้ทันที เมื่อแรงที่ตอดรัดเอาไว้มันแน่นราวกับว่าไม่เคยมีใครเคยเข้ามาก่อน ทั้งยังเลือดที่ไหลซึมออกมาปนกับของเหลวนี่อีก

             ........ครั้งแรก...คงเจ็บมากสินะ.................

“เจ็บ.....>< อย่าเข้ามาเลย.....เอาออกไป”  

         

              ร่างบายเริ่มโวยวายหนัก มือก็พลันเลื่อนมาผลักเอวผมออกไป

“ทนอีกนิดนะ อย่าเกร็งสิ”

            ร่างบางเชื่อฟังอย่างว่าง่ายยอมผ่อนปรนช่องทางรักนั่นเพราะความรู้สึกจุกแน่นมันกลับมาอีกครั้ง

“อึก....”

            แก่นกายถูกดันเข้ามาจนมิด ร่างสูงไม่รอช้าขยับสะโพกเข้าออกอย่างรวดเร็วเล่นเอาคนตัวเล็กที่ไม่ทันได้ตั้งตัวถึงกับกรีดร้องระงมออกมาเพื่อระบายความเจ็บปวด

“อ๊าส์...อ๊ะ...อ๊ะ...อึกก”

“ดีมากลู่หาน”

           

            เซฮุนพอใจในร่างสวยงามของลู่หานมาก ทั้งที่จริงๆแล้วภายในใจจะรู้สึกผิดอยู่มาก เพราะลู่หานคงไม่ได้เต็มใจมอบร่างกายสวยงามให้ตนนักหรอก หากแต่ว่าที่เป็นอยู่คงจะเพราะความขาดสติ

“อึก...”

“ไม่ไหวแล้วเหรอ....อะ...อ่า..”

            แล้วก็เป็นผมเองที่ปลดปล่อยออกมาก่อนลู่หานเพียงเล็กน้อย ก่อนจะตามมาด้วยน้ำรักที่พุ่งเข้าใส่หน้าท้องของผมอีกครั้งนึงจากคนใต้ร่าง

           ผมชักแกนกายของผมออกมาจนสุดก่อนที่น้ำรักที่ผมปล่อยเข้าไปจะไหลเยิ้มตามออกมาแต่ก็มีเลือดปะปนออกมาด้วย

...........ผมขอโทษจริงๆ.......

“เซฮุนอ่า....”

“เจ็บมั๊ย...?”

            ผมใช้นิ้วนวดคลึงที่ช่องทางรักนั้นเบาๆเพื่อบรรเทาอาการเจ็บของคนตัวเล็กให้น้อยลง ก่อนจะดึงเอาผ้าห่มขึ้นมาคลุมร่างกายเปลือยเปล่าของลู่หานที่ตอนนี้คงหมดแรงหลับไปแล้ว

            ผมผละตัวลุกขึ้นเดินเข้าห้องน้ำไปทันที

           

.........นางฟ้าตัวน้อยเห็นทีต่อจากนี้เธอคงต้องบินอยู่รอบๆตัวฉันตลอดเวลาซะแล้วสิ................

กลับไปที่หน้าบทความ

http://writer.dek-d.com/honiismz/writer/viewlongc.php?id=948162&chapter=3