วันอาทิตย์ที่ 1 กันยายน พ.ศ. 2556

[NC] :: Blackmail = 2 = :: HunHan Ft. All EXO

NC



            จูบที่ดูดดื่มบดเบียดลงไปอย่างแนบแน่น ลิ้นเรียวถูกส่งเข้าไปในโพรงปากของลู่หาน ก่อนจะเกี่ยวหาลิ้นร้อนเล็กนั้นจนเจอ เซฮุนไม่รอช้า ในระหว่างที่ริมฝีปากทั้งคู่กำลังแนบชิดกันอยู่นั้น มือหนาก็ค่อยๆปลดเสื้อเชิ๊ตของลู่หานลงมา จนเผยให้เห็นใหล่เนียนขาวน่าหลงใหล


            เซฮุนลุกขึ้นนั่งอยู่บนตัวของลู่หาน


            ร่างสูงเอื้อมตัวไปหยิบมือถือเครื่องหรูขึ้นมา นิ้วเรียวค่อยๆเลื่อนสัมผัสหน้าจอไปเรื่อยๆอย่างไม่เร่งรีบอะไร



            จนกระทั่ง..........




มองมาที่กล้องสิเด็กน้อย.........
            มือหนาบีบคางของร่างเล็กที่ตอนนี้บิดหน้าไปมาเพราะอารมณ์ทางเพศเริ่มพุ่งสูงขิ้น ให้หันมามองยังกล้องตรงหน้า



อื้ออออออออ
            ร่างเล็กที่พอจะรู้สึกตัวอยู่บ้าง รีบสะบัดหน้าหนีทันที เมื่อจู่ๆก็มีกล้องจากมือถือมาจ่ออยู่ที่ใบหน้าของตนเอง




อ๊ะ!
            มือหนาออกแรงบีบที่คางของลู่หานจนเกิดเป็นรอยแดงบริเวณกว้าง



นาย...อึก.....จะ.....จะทำอะไร

ถ่ายเก็บไว้ไง........ไม่อยากเห็นเหรอ

ไม่นะ ! ! อ๊ะ!

            ลู่หานสะดุ้งสุดตัวเมื่อจู่ๆเซฮุนก็ดึงกางเกงยีนส์รัดรูปของลู่หานลงมาจนถึงข้อเท้าแล้ว



ฮึกกก เซฮุน ไม่ ไม่ !!
            เสียงเล็กได้แต่ร้องลั่น เมื่อตอนนี้เซฮุนเอาแต่ถ่ายซูมไปตามเรือนร่างของเขาเรื่อยๆ


ทำไมล่ะ เป็นออลซังก็ต้องโชว์หุ่น โชว์เรือนร่างแบบนี้บ้างสิ จะได้มีจุดขายเด็ดๆกว่าคนอื่นบ้างไง
            เซฮุนหัวเราะออกมาจากลำคออย่างชอบใจ



ไอ้ทุเรศ!!!!!“   ลู่หานตะคอกกลับไป

ปากดีนักนะ!!
            เซฮุนลุกขึ้นเดินเอากล้องไปวางไว้บนหัวเตียง ปรับมุมองศาให้เข้าที่ เพื่อให้เห็นกิจกรรมที่จะดำเนินต่อไปให้ชัดเจนยิ่งขึ้น


            เมื่อเสร็จแล้ว ร่างสูงก็เดินกลับมายังเตียงที่มีร่างเล็กนอนอยู่อีกครั้ง



อย่านะเซฮุน!! อื้อออ
            จูบที่แสนร้อนแรงถูกกดย้ำเข้ามาอีกครั้ง แต่ครั้งนี้กลับรุนแรงกว่าครั้งก่อน จูบที่ทำให้ปากอวบอิ่มของร่างเล็กถึงกับมีคาวเลือดลอยออกมา



อื้อออ
            นิ้วเรียวของร่างสูงค่อยๆปาดลงตรงเลือดที่อยู่บริเวณกลีบปากบางอย่างช้าๆ



ซี๊ดดด
            ร่างเล็กอดซี๊ดปากออกมาอย่างห้ามไม่ได้ เมื่อสิ่งที่เซฮุนทำอยู่มันทั้งแสบและระบมไปหมด



อยู่นิ่งๆ แล้วฉันจะไม่รุนแรง

นายทำแบบนี้ทำไม!!น้ำตาไหลเอ่อลงมาที่ขอบตาอย่างห้ามไม่ได้

ฉันชอบเธอตั้งแต่ครั้งแรกที่เราเจอกัน...


            ชอบใบหน้าที่อ่อนหวาน สวยสง่าราวกับนางฟ้าที่มีตัวตนอยู่จริง ชอบร่างกายที่ขาวบางเวลาเดินไปไหนมาไหนก็ต้องเรียกสายตาผู้คนไปทั่ว ชอบรอยยิ้มที่มองดูแล้วอยากจะเก็บเอาไว้เพียงคนเดียว ชอบน้ำเสียงที่แสนหวานเวลามีคนเข้ามาคุยด้วย


            แต่ถึงอย่างนั้นความรู้สึกของเซฮุนมันก็แค่ชอบ.....มันไม่ใช่ความรักอย่างที่ควรจะเป็น


 “เซฮุน....อย่าทำแบบนี้เลย ถ้านายชอบฉัน เราก็ดูใจกันไปก่อนก็ได้นี่ แต่นายอย่าทำแบบนี้เลยนะ


            ร่างเล็กเขยิบตัวหนีขึ้นไปพิงกับหัวเตียงอย่างกลัวๆ



ไม่! ฉันไม่ชอบอะไรที่ต้องรอคอย มัวแต่ดูใจกันไป แล้วเมื่อไหร่ฉันจะได้ตัวเธอ ! ฉันไม่ใช่ผู้ชายตายด้านที่จะนั่งมองเธอโดยที่ไม่ทำอะไรเลยทุกวันๆไม่ได้หรอกนะ



          
            พูดไปมือหนาก็ค่อยๆถอดเสื้อของตัวเองออกไปจนเผยให้เห็นอกแกร่งที่เปลือยเปล่าเหลือเอาไว้แค่เพียงกางเกงยีนส์ที่หลุบต่ำจนเห็นเอวคอดนั่น
            ตอนนี้ในสมองของลู่หานเอาแต่คิดไปต่างๆนานาว่าจะหนีออกไปจากที่นี่ยังไง
            เพราะยังไงซะ.....อนาคตที่ยังอีกยาวไกล เค้าไม่มีทางเอามาแลกกับเรื่องพรรค์นี้เด็ดขาด !!


            เมื่อสบโอกาสที่เซฮุนเผลอ ลู่หานรีบลุกขึ้นวิ่งหนีไปยังประตูห้องนอนทันที แต่เมื่อมือเล็กบิดไปที่ลูกบิดเท่านั้นแหละ ลู่หานก็รู้ได้ทันทีว่ามันถูกล็อกเอาไว้จากด้านนอกแล้ว



คิดว่าฉันจะโง่ขนาดปล่อยให้เธอไปง่ายๆอย่างนั้นเหรอ



            เซฮุนลุกขึ้นยืนเต็มความสูง ก่อนจะเดินเข้ามาหาร่างบางที่เปลือยเปล่าเหลือแค่เพียงบ็อกเซอร์เป็นปราการชิ้นสุดท้ายปกปิดอยู่เท่านั้น


ฮึกก ไม่นะ ไม่ ไม่ อย่าทำนะ!!


            ร่างเล็กหวีดร้องอีกครั้ง เมื่อเซฮุนอุ้มตัวให้ลอยขึ้นมาจากพื้น ก่อนรีบพาเข้าไปยังห้องน้ำหรูที่อยู่ภายในห้องนอนทันที



ยาไอ้เชี่ยยอลไม่ได้ช่วยอะไรเลยเหรอวะ!!
            เซฮุนสบถออกมาอย่างหัวเสีย ก่อนจะวางร่างเล็กลงบนเคาเตอร์หน้ากระจกในห้องน้ำ

            ร่างเล็กที่เอาแต่ร้องไห้ออกมาเพราะทำอะไรไม่ได้ สองแขนกอดรัดร่างกายเปลือยเปล่าของตัวเองเอาไว้ ขาทั้งสองข้างก็พยายามหุบเข้าหากันเพื่อหลบหนีสายตาลวนลามของเซฮุนซะ


คงต้องทำในนี้ก่อนแล้วแหละ


            แต่จนแล้วจนรอด มือแกร่งของเซฮุนก็บจับขาทั้งสองข้างแยกออกจากกัน
            มือหนาเกี่ยวบ๊อกเซอร์ของลู่หานให้หลุดลงมาจนมันหล่นไปกองกับพื้นห้องน้ำ



อ่า....



            สิ่งที่เห็นตรงหน้าทำเองเซฮุนต้องร้องครางออกมาอย่างตกใจ
            แก่นกายที่ขยายใหญ่ขึ้นของลู่หาน ทั้งที่เค้ายังไม่ทันได้ทำอะไรเลย มันตั้งชันรอรับเค้าอยู่แล้ว ที่แท้ยามันก็ออกฤทธิ์ไปแล้วเอง แต่แค่คนตัวเล็กระงับอารมณ์เอาไว้จนเซฮุนไม่รู้เลยต่างหากล่ะ



อยาก.... ทำไม่ไม่บอกล่ะ จะทรมานตัวเองไปทำไม


ฮึก...



            ร่างสูงเงยหน้ามองคนตรงหน้าช้าๆ ก่อนจะส่งยิ้มไปให้ มือหนาของเซฮุนรูดรั้งแก่นกายของลู่หานเอาไว้ ก่อนจะก้มหน้าลงครอบครองส่วนนั้นเข้าไปจนสุด มันยาวมากก็จริง.....แต่ก็ไม่เท่ากับของเค้าอยู่ดี



อ๊า .....อ๊ะ
            ลิ้นร้อนไล้วนตรงส่วนปลายดูดดุนจนเกิดเสียง ก่อนจะเลียส่วนปลายลงมาเรื่อยๆจนถึงโคน



ฮึก...!
            น้ำตามากมายไหลรินลงมาอาบแก้มสวย


            ส่วนอ่อนไหวผลุบเข้าผลุบออกจากปากของเซฮุนจนมันเป็นเรื่องที่น่าอายมากสำหรับลู่หานในตอนนี้ไปแล้ว



อึก อึก อึก อึกเสียงดูดดุนยังดังไปทั่วทั้งห้อง


เซฮุน อ่า...อ่า....อา
            เสียงครวญครางก็ดังระงมออกมาจากปากเล็กๆนั่นเช่นกัน สีหน้าที่กลืนกินไปกับอารมณ์นั้นอย่างห้ามไม่ได้

            น้ำใสๆเริ่มปริ่มออกมาให้ได้เห็น


อ๊ะ ..ๆๆ ไม่...อึก ...ไม่ไหวแล้ว....ฮึก



            ร่างเล็กเลื่อนมือไปบีบไหล่ของเซฮุนเอาไว้แน่น ก่อนที่ความอดทนครั้งสุดท้ายจะหมดสิ้นไป ร่างเล็กเกร็งกระตุกไปทั้งร่างกาย ก่อนที่จะปลดปล่อยสิ่งที่อยู่ในตัวเข้าไปในโพรงปากของเซฮุนที่ครองครองไว้ จนมันล้นออกมาตามขอบปากของเซฮุนมากมาย


            ร่างสูงเลื่อนหน้าขึ้นไปประกบปากของลู่หานอีกครั้ง ของเหลวเมื่อครู่ถูกส่งเข้าไปในปากของลู่หานส่วนหนึ่ง อีกส่วนหนึ่งเซฮุนก็กลืนมันเข้าไปจนหมด


อ๊ะ..แค่กๆ ร่างเล็กถึงกับต้องสำลักออกมา เมื่อตนเองรู้สึกเอียนกับรสชาติที่ไม่เคยเจอมาก่อน มันทั้งฝาดไปหมด ทั้งๆที่มันก็เป็นของตัวเองแท้ๆ



            เซฮุนอุ้มร่างเล็กขึ้นมาอีกครั้ง กลับมายังเตียงกว้างที่มีการติดตั้งกล้องเอาไว้ตั้งแต่แรกแล้ว



ฮึก...ร่างเล็กดูอ่อนเพลียเป็นอย่างมาก จนตอนนี้เขาไม่มีแรงแม้แต่จะหันหน้าไปมองคนใจร้ายอีกแล้ว

ทำหน้าดีๆหน่อยสิ เดี๋ยวออกกล้องแล้วไม่สวยนะ
           ร่างสูงก้มลงไปจูบที่ซอกคอขาวนั่นช้าๆ



ฮึก...ฮึก ฮืออออออ
            ร่างเล็กนิ่งไปในตอนแรก แต่สักพักก็เริ่มสะอื้นออกมาอีกรอบ จนสุดท้ายก็ทนไม่ไหวปล่อยโฮออกมาอย่างหนักจนห้ามไม่ได้


เลิกร้องไห้เป็นเด็กๆได้แล้ว!!!


            ร่างสูงรู้สึกรำคาญกับท่าทางอ่อนต่อโลกของลู่หานยิ่งนัก มือหนาจับเรียวขาทั้งสองข้างให้ตั้งชันขึ้นก่อนจะเลื่อนมือมาปลดกางเกงของตนตามออกไป



ฮึก คน.......เลว...!!!!
            ลู่หานพยายามเค้นเสียงออกมาให้ดังที่สุด


จะด่ายังไงก็ช่าง แต่คนเลวคนนี้มันก็กำลังจะกลายเป็นผัวเธอในอนาคต!!!!!!!


ฮืออออ ไม่ !!!!!!!!!


            ร่างเล็กต้องหวีดร้องเสียงดังลั่นห้องเมื่อเซฮุนเลื่อนแกนกายของตัวเองมาจ่อเอาไว้ที่ปากทางด้านหลังของร่างสวยเอาไว้แล้ว

            โดยที่เขาไม่คิดที่จะเบิกทางเอาไว้เลย.....



ไม่....ฮืออออลู่หานยิ่งร้องไห้หนักไปกว่าเดิม หนักจนได้ยินออกมาเป็นเสียงแหบพร่าไปหมดแล้ว


            เซฮุนเปลี่ยนใจเลื่อนแกนกายของตนกลับไป ก่อนที่จะเอานิ้วชี้ของตนสอดเข้าไปแทน


อ๊ะ !!
            แต่เพียงแค่ข้อเดียวของนิ้วชี้ ลู่หานก็ตอดรัดเอาไว้จนไปต่อไม่ได้


อย่าดื้อสิ!!!!!!
            ลู่หานไม่ได้ดื้อ....แต่มันไม่เคยมีใครเข้าไปเลยต่างหาก



เซฮุน....อย่า.....
            เซฮุนชักนิ้วออกมาแล้วสอดเข้าไปอีกครั้งจนสุดท้ายแล้วก็สามารถเข้าไปได้จนสุดนิ้ว


อ๊ะๆๆ
            นิ้วยาวดันเข้าออกช้าๆ ก่อนที่นิ้วที่สองจะตามเข้าไป แต่เมื่อเห็นว่าร่างเล็กจะไม่ไหวแล้ว เลยตัดสินใจดึงนิ้วออกมาทั้ง


อา!!!!“    แกนกายถูกนำมาจ่อที่ช่องทางรักอีกครั้ง

ไม่ ไม่นะ .....ลู่หานร้องไห้ออกมาจนตอนนี้มันเหือดแห้งไม่มีอะไรจะออกมาอีกแล้ว

อยู่เฉยๆเถอะ!





ปัง!!!!!


            เสียงประตูห้องนอนถูกผลักเข้ามาอย่างเต็มแรง ก่อนจะปรากฎให้เห็นร่างสูงของใครสักคนหนึ่งยืนอยู่ตรงนั้น


เชี่ยยอล มึงจะเข้ามาทำไมวะ!!!!!
            เซฮุนที่กำลังเตรียมจะสอดสิ่งนั้นเข้าไปในร่างของลู่หานกลับต้องหยุดลงทันที ก่อนจะหันไปมองเพื่อนรักอย่างไม่สบอารมณ์


พอเถอะว่ะ!! กูทนเห็นมึงทำร้ายคนดีๆอย่างลู่หานไม่ได้!

มึงทนไม่ได้มึงก็กลับไปสิวะ!! กูไม่ได้ใช้ให้มึงมาดูกูทำซะหน่อย หรือว่ามึงอยากวะ!!!

ไอ้เชี่ยฮุน!!!! กูไม่ได้เลวเหมือนมึงนะเว้ย!!!

ฮึกก.....

            ร่างเล็กที่ตอนนี้กำลังนอนอยู่ในท่าที่น่าอับอายเป็นอย่างมาก ส่งเสียงร้องออกมาเมื่อรู้ว่าตอนนี้ไม่ได้มีเพียงเซฮุนที่เห็นร่างกายของเขาทั้งนั้น แต่ยังมีชานยอลเข้ามาเห็นอีกคนด้วย



มึงพอเถอะ........มึงไม่สงสารเค้าบ้างรึไง

กูเคยสงสารใครด้วยเหรอ!

ช่วย...ฮึก..อึก...ช่วยด้วย...


            แม้จะรู้ว่าพูดไปก็ไม่มีความหมาย แต่ความหวังอันเลือนลางของลู่หานก็ยังหวังที่จะรอดพ้นจากเงื้อมือของคนตรงหน้า


นี่มึงตั้งกล้องไว้ทำไม!ชานยอลดันเผลอไปสะดุดตากับมือถือที่วางไว้บนหัวเตียงเข้า


ถ้ามึงไม่รีบออกไป กูจะเอาคลิปนี้ไปปล่อย….“


เซฮุนมึง.....

            ร่างเล็กสั่นสะท้านไปทั่วทั้งร่างกาย ความรู้สึกแล่นเข้ามาจุกที่อก คลิปพวกนั้นถ้ามันหลุดออกไปมันไม่ดีแน่ ชื่อเสียงของเขามีอันจะต้องพังทลายเพราะคลิปๆนี้อย่างแน่นอน


ชาน...ฮึก...ยอล....อึก....ออก....ไป !

        
ลู่หาน!!!
            ณ ตอนนี้ชานยอลรู้สึกสงสารลู่หานขึ้นมาจับใจ ความรู้สึกอึดอัดมันเริ่มเพิ่มมากขึ้น รวมไปถึงความโกรธที่อยู่ภายใน แต่ก็ทำอะไรไม่ได้


            ลู่หานเลือกที่จะยอม ดีกว่าปล่อยให้ชื่อเสียงของเขาพังลงไปต่อหน้าต่อตา


มึงได้ยินแล้วใช่มั๊ย คนเค้ากำลังสนุกกัน มึงจะเข้ามาขัดขวางทำไม ออกไปซะ!!!


ฮึก......

ลู่หาน........เสียงที่ดูเป็นห่วงร่างเล็กเอ่ยออกมาจากปากของชานยอล

ออก...ไป.....!
            ร่างเล็กเค้นคำพูดเฮือกสุดท้าย ก่อนจะเบือนหน้าหนีผู้ชายทั้งสองนี่ไปซะ



            ชานยอลกำมือเข้าหากันแน่น ก่อนจะตัดสินใจทำตามความเรียกร้องของลู่หาน บางสิ่งบางอย่างชานยอลก็ไม่สามารถเข้าไปยุ่งได้ทุกเรื่องเสมอไป


            ขอโทษนะ....ลู่หาน


เมื่อประตูถูกปิดลง.........
          
            เซฮุนนิ่งมองหน้าสวยอยู่สักพักก่อนจะตัดสินใจก้มลงจูบที่ปากอวบอิ่มที่แดงช้ำนั่นอีกครั้งหนึ่ง
            ร่างเล็กนอนนิ่งไปแล้ว แต่ก็ยังคงลืมตารับรู้ทุกสิ่งทุกอย่างอยู่
            รู้แค่ว่า....ปฏิเสธไปก็ไม่มีประโยชน์อะไร ในเมื่อสุดท้ายเขาก็ขัดขืนคนตรงหน้าไม่ได้อยู่ดี


            ร่างกายขนาดใหญ่ของเซฮุนเริ่มแทรกเข้ามาในช่องทางด้านหลังอย่างช้า มืออีกข้างก็พยายามแหวกขาสวยให้กว้างที่สุด เพื่อจะได้รอรับแก่นกายของเข้าให้ได้มากที่สุด



อ๊ะ!! เจ็บ!!!


            ร่างเล็กที่ตอนแรกกลั้นใจไว้ว่าจะไม่รุ้สึกอะไรแล้ว แต่พอร่างกายของเซฮุนเข้าไปในตัวเท่านั้นแหละ ถึงกับกลั้นเสียงเอาไว้ไม่อยู่ ต้องระบายออกมาทันที


อ๊ะ....!! อึก...เอาออกไป ฮืออออ

            คนใต้ร่างดิ้นพลาดๆเมื่อเซฮุนดุนดันจนเข้ามาได้จนสุด


หายใจเข้าลึกๆนะ ..... ฉันไม่ใจร้ายกับเธอหรอก

            นี่ไม่เรียกว่าใจร้ายแล้วเรียกว่าอะไร .........

            เมื่อเริ่มรู้สึกว่าลู่หานจะปรับตัวได้แล้วจึงค่อยๆขยับเข้าออกอย่างช้าๆ บรรเลงเพลงรักไปอย่างเนิบๆ ก่อนที่จะค่อยๆโหมกระหน่ำขึ้นเมื่อเสียงครางของร่างเล็กดังออกมาอย่างห้ามไม่อยู่


อ่า อ่า....อ่ะๆๆๆ

อื้มมมม

อ๊ะๆๆ เจ็บ !

อ่า ลู่หานนายสุดยอดจริงๆ อ่า

ไม่...ฮึก อ๊ะ อ๊ะ

            เซฮุนจับขาทั้งสองข้างมาเกี่ยวรัดเอวแกร่งเอาไว้ กระแทกแก่นกายเข้าไปอย่างหนัก จนลู่หานต้องกัดริมฝีปากตัวเองเพื่อเป็นการระบายอารมณ์อีกทางหนึ่ง



อื้อ อื้อ อื้อออ
            เมื่อเริ่มรู้สึกว่ามันเจ็บจนแทบจะขาดใจแล้ว เลยเริ่มเปิดปากส่งเสียงร้องอีกครั้ง


อ๊ะ..อ๊ะ...“ คนด้านบนได้ฟังแล้วก็ยิ่งปลุกอารมณ์ยิ่งขึ้น


            เซฮุนก้มลงไปปกอดรัดตัวของลู่หานเอาไว้แน่น ก่อนจะพรมจูบตามเนินอกลงมาเรื่อยๆไล้ลงมาวนแถวๆยอดอกอย่างหยอกล้อ จนบางครั้งก็เผลอกัดลงไปเบาๆอย่างห้ามไม่ได้


อ๊ะ!

            เซฮุนเร่งจังหวะให้เร็วยิ่งขึ้น


อ่าๆๆๆ ....อ้าสสสสสส์


            เซฮุนลากเสียงยาวเมื่อสุดท้ายแล้วตัวเองก็ปลดปล่อยเข้าไปในร่างกายของลู่หานจนได้


            ของเหลวมากมายใหลย้อนออกมาตามช่องทางนั้น เมื่อเซฮุนดึงแกนกายของตัวเองออกมา คราบเลือดไหลตามออกมามากมาย มากจนเค้าคิดว่าร่างเล็กนี้ไม่น่าจะรับได้ไหว



            .....แล้วก็จริง....ตอนนี้ลู่หานสลบไปแล้ว.......



            เซฮุนเห็นดังนั้นจึงค่อยๆประคองร่างของลู่หานให้นอนในท่าที่สบายๆ ก่อนจะเอื้อมตัวไปกดหยุดวีดีโอเอาไว้แล้ววางมันไว้บนหัวเตียงดังเดิม






กลับไปที่หน้าบทความ
http://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1000569&chapter=3

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น