NC
มือเล็กๆของลู่หานลูบลงมาเรื่อยๆจนสัมผัสเข้าที่ใจกลางนิ่มๆของแบคฮยอนเข้าจนได้
เล่นเอาเจ้าของร่างถึงกับต้องขดตัวเข้าหากันอย่างห้ามไม่ได้
“อย่าทำแบบนี้สิ!
มันเสียวนะ!“
ร่างเล็กของเพื่อนสนิทอดจะโวยวายไม่ได้ เมื่อตอนนี้มือลู่หานเริ่มซุกซนอยู่กับตรงนั้นของเขา
“อื้มมม......มันนิ่มอ่า.....ไม่เห็นจะแข็งเหมือนของเซฮุนเลย
ฮึก......“
อะ...อะไรนะ! แข็งเหมือน.........ของเซฮุน
“เสี่ยวลู่พอเถอะ!
นายเมามากแล้วนะ!“
มือเล็กของแบคฮยอนพยายามดันร่างทั้งร่างของลู่หานออกไปให้พ้น
แต่ทำยังไงร่างของลู่หานก็ไม่ยอมขยับไปไหน ซ้ำยังยิ่งบดเบียดมันเข้ามาใกล้ๆอีกด้วย
“อย่านะ.....ฟังฉันก่อนสิเสี่ยวลู่....“
เสียงโวยวายของแบคฮยอนแม้จะดังเพียงใด
แต่มันก็ไม่สามารถทำให้ร่างทั้งร่างของลู่หานออกห่างไปได้เลยสักนิด
จนกระทั่ง..........
“ฮึก
ฮึก.....ฮือออออออออ“
ลู่หานร้องไห้ออกมาท่ามกลางความวุ่นวายเมื่อครู่ของร่างเล็กทั้งสอง
ลู่หานเป็นอะไร.........
“ลู่หาน....ลู่หานร้องไห้ทำไม.....อย่าร้อง
เป็นอะไรบอกฉันมาสิ“
จากผลักไสกลับต้องดึงร่างของลู่หานเข้ามาในอ้อมกอดแทน
น้ำตาของลู่หานไหลออกมาเปียกเต็มเสื้อของแบคฮยอนเต็มไปหมด
“พูดออกมานะ....ไม่ต้องร้อง.......“
มือบางกอดลูบแผ่นหลังของลู่หานขึ้นลงไปมา
“ฮึก....นายรังเกียจฉันใช่มั๊ยแบคฮยอน..ฮืออ....“
“ไม่ใช่นะลู่หาน.....แต่..“
“แต่......แต่อะไรล่ะ
ขนาดเซฮุนยังทิ้งฉันได้ แล้วทำไมนายจะทิ้งฉันไม่ได้ล่ะ“
ร่างเล็กของลู่หานโวยวายใส่อ้อมกอดของแบคฮยอนอย่างเอาแต่ใจ
“ไม่
ฉันไม่เคยรังเกียจนายเลย....ฉันรักนายจะตายลู่หาน“
“รัก.....? รักฉันก็ช่วยทำเหมือนเซฮุนให้ฉันหน่อยสิ!
ทำแรงๆ ยิ่งแรงยิ่งดี!!!!“
ลู่หานพูดอะไรออกมาน่ะ!!!! .......
แทบจะไม่หลงเหลือลู่หานคนเดิมเลยซํกนิด
โอเซฮุนนายทำร้ายเพื่อนของฉันแม้กระทั่งย่ำยีจิตใจอันบอบบางขนาดนี้เลยเหรอ
?
“ฮือออ.......“
“เซฮุนมันทำอะไร?“
“เขา.....ฮึก.....เขาทำฉันเจ็บ!
เขาทำร้ายฉันต่อหน้าคนอื่น เขาฮึก......เขาทำฉันเจ็บจริงๆนะ“
ลู่หานได้แต่ย้ำถึงคำว่า ‘เจ็บ’ อยู่อย่างนั้นไม่ยอมหยุด
ความทรงจำของลู่หานมีแต่เรื่องแบบนี้เองน่ะเหรอ
“เจ็บมากมั๊ย....?“
แบคฮยอนก้มหน้าลงถามเพื่อนตัวเองในอ้อมกอดของเขา
“อื้อออ เจ็บ
เจ็บทั้งตัวเลย........“
ลู่หานเมา.....แต่คนเมาเค้ามักพูดความจริงกันไม่ใช่เหรอ
“แบคฮยอน......นายช่วยลบความทรงจำระหว่างฉันกับเซฮุนทิ้งไปได้มั๊ย......
ฉันอยากให้เขารู้ว่า เขามีคนอื่นได้ เขาจูบคนอื่นได้
เขามีอะไรกับคนอื่นได้....ฉันก็มีคนอื่นได้เหมือนกัน!“
……ถึงแม้ว่าลึกๆแล้วแบคฮยอนจะไม่อยากทำแบบนี้ แต่ด้วยความสงสาร
เค้าไม่อยากทนเห็นลู่หานเพื่อนของเขาต้องมาทรมาณกับคนแบบนั้นอีก.......
ผมก็พร้อมที่จะลบความทรงจำครั้งเก่าให้ลู่หาน และ
เติมเต็มสิ่งที่ใหม่ๆเข้าไปแทน
“แต่ฉันขออะไรนายอย่างนึงได้มั๊ย........?“
เป็นครั้งแรกที่แบคฮยอนเป็นฝ่ายขอร้องลู่หานบ้าง
“หืมมม?“
“นายต้องอยู่ข้างล่างฉันตลอดนะ….!“
พูดจบแบคฮยอนก็เลื่อนตัวลงมาจูบซับซอกคอขาวเล็กในอ้อมกอดทันที
ลู่หานเงยหน้าขึ้นเพื่อให้ใบหน้าของแบคฮยอนจูบเขาได้ถนัดยิ่งขึ้น
ริมฝีปากของแบคฮยอนขมเม้มตามผิวเนียนน่าหลงใหลนั่นอย่างห้ามไม่ได้
สองมือก็ลูบไล้อกบางของเพื่อนรักไปมาเพื่อปลุกอารมณ์ไปพร้อมๆกัน
ต่อให้ในใจจะไม่อยากทำแค่ไหน ..... แต่สุดท้าย ความใจแข็งของแบคฮยอนก็ไม่สามารถระงับอารมณ์ดิบภายในตัวของเค้าได้หรอก
ร่างกายที่เปลือยเปล่าของทั้งคู่กอดรัดเข้าหากันอย่างไม่มีใครยอมใคร
ร่างเล็กของแบคฮยอนจูบซ้ำไปมาตั้งแต่หน้าผากมน
ไล้ลงมาที่เปลือกตาสวย ค่อยๆกดจูบลงที่ข้างแก้มไปมาอย่างน่าหลงใหลก่อนจะมาหยุดที่ริมฝีปากอิ่มสวยของลู่หาน
“อื้ม....อื้ออออ“
มือเรียวเล็กของลู่หานยังไม่วายเลื่อนลงไปที่ส่วนนั้นของแบคฮยอนที่เสียดสีอยู่บริเวณใจกลางของตัวเอง
ค่อยๆขยับขึ้นลงเรื่อยๆ จนเสียงครางในตอนแรกที่เป็นของลู่หานแต่ตอนนี้มันกลับแปรเปลี่ยนไปเป็นของแบคฮยอนซะแล้ว
“อื้ออๆๆๆ“
เสียงครางกระเซ่าของทั้งคู่ดังออกมาประสานกันจนเป็นเสียงอันไพเราะของร่างเล็กทั้งสองคนไปแล้ว
“อื้อ...อ่ะ....อื้มมม
......ลู่....อื้อ..ลู่หาน.....อย่าบอกเรื่องนี้กับชานยอลนะ...อืมมม“
ยิ่งพูดก็ยิ่งเสียวเมื่อตอนนี้ทั้งคู่อยู่ในท่าที่กำลังถ่างขาเข้าหากันโดยส่วนนั้นของทั้งคู่ก็บดเบียดกันไปมาจนพาให้ร่างทั้งสองเสียวซ่านกันไปตามๆกัน
“อื้มมม......“
ลู่หานครางรับ
แต่มือของตนก็เร่งจังหวะรูดรั้งแก่นกายของแบคฮยอนให้เร็วขึ้นเรื่อยๆ
“นายก็......อย่าบอกเรื่องนี้กับเซฮุนเหมือนกันนะ....อ๊า“
แบคฮยอนก็เช่นกันเมื่อลู่หานพูดจบ
มือเรียวก็บีบส่วนนั้นของลู่หานเอาไว้แน่นจนร่างเล็กตรงหน้าถึงกับครางออกมาเสียงดังลั่น
“ขอโทษ........“
“อื้อ.....ฉันนึกว่านาย.......ไม่เคยซะอีก“
ลู่หานพูดออกไปก่อนจะกดจูบลงที่ปากเล็กของคนตรงหน้าไปครั้งหนึ่ง
“เคยแล้ว..........อื้ออออ“
ใบหน้าสวยเชิดขึ้นอย่างสุขสม
เวลานี้ไม่มีอะไรที่ทำให้เขามีความสุขไปมากกว่าการร่วมรักกับคนบนเตียงนี่อีกแล้ว
“กับชานยอลเหรอ.......“
“อื้มม.....ลู่หาน!! …..อ๊ะ....!
จะไปแล้ว...!!“
เมื่อได้ยินเช่นนั้นร่างเล็กก็เร่งจังหวะให้เร็วขึ้นจนกระทั่งแบคฮยอนปลดปล่อยน้ำรักสีขาวขุ่นออกมาจนเต็มมือไปหมด
แต่ยังไม่หมดแค่นั้นมันยังไหลลามไปเลอะตามแก่นกายของลู่หานที่กำลังแข็งตัวเต็มที่อีกด้วย
“เร็วอีก...แบคฮยอน...ฮึก!“
“อ๊ะๆๆๆ อ๊าสสสสส!
“
แท่งร้อนของลู่หานก็ฉีดน้ำสีขาวนั่นออกมาเช่นกันจนตอนนี้มันเลอะปนกันไปหมดจนแยกไม่ออกว่าของใครเป็นของใครแล้ว
“อา....“
แบคฮยอนอ้าปากยื่นไปหาลู่หาน
ลู่หานที่สงสัยอยู่ในตอนแรกว่าแบคฮยอนต้องการอะไร
แต่เมื่อก้มมองสิ่งที่อยู่ในมือทำให้ลู่หานรู้ได้ทันทีว่าแบคฮยอนต้องการสิ่งๆนี้นี่เอง
“อื้มมมม“
แบคฮยอนอมนิ้วทีละนิ้วของลู่หานไปเรื่อยๆ
ลู่หานเห็นดังนั้นก็จับมือเรียวของแบคฮยอนที่ยังเลอะน้ำสีขาวของตัวเองอยู่มาใส่ปากบ้าง
ผลัดกันดูดของกันและกันไปมาอย่างอ่อนโยน
เซ็กส์ของลู่หานกับแบคฮยอนในครั้งนี้ ......... เค้าจะไม่มีวันลืมมันเลยจริงๆ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น