[NC] :: Blackmail = 12 = :: HunHan Ft. All EXO

NC

            ร่างสูงที่นั่งคุกเข่าอยู่ตรงหน้าค่อยๆเลื่อนมือหนามาบีบเข้าที่มือของร่างเล็กที่กุมเข้าหากันแน่นบนหน้าตักของตัวเองเอาไว้ ค่อยๆบีบช้าๆเพื่อให้คลายความกังวลออกไป

            เห็นอย่างนี้แล้วจงอินก็รู้สึกผิดเหมือนกันที่ต้องมาทำร้ายผู้ชายไร้เดียงสาตัวเล็กๆคนนี้ แต่จะให้ทำยังไงได้ก็ในเมื่อเขาเป็นคนเริ่มเรื่องเองมันก็ต้องทำต่อไปให้ถึงที่สุด จะให้หยุดก็คงทำไม่ได้ ผมมาไกลเกินกว่าจะหยุดมันได้แล้ว

            กระดุมเม็ดเล็กๆบนเสื้อเชิ๊ตสีขาวของคยองซูถูกจงอินปลดออกช้าๆ จนมาถึงเม็ดสุดท้ายก่อนที่ชายเสื้อทั้งสองจะถูกแหวกออกให้เห็นแผงอกขาวเนียนที่กระเพื่อมขึ้นลงตามจังหวะสะอื้นของร่างเล็ก

            จนแล้วจนรอดคยองซูก็ยังไม่มองหน้าจงอินเลยแม้แต่น้อย

            เกลียด .... ความเกลียดเท่านั้นที่อยู่เหนือทุกอย่าง แต่ก็ยังไม่สามารถเอาชนะคำว่าอารมณ์ใคร่ในตอนนี้ได้ นิ้วเรียวของคนตรงหน้าที่ถูกส่งขึ้นมาสะกิดเม็ดเล็กๆทั้งสองข้างบนเนินอกใช่ว่าคยองซูจะไม่มีอารมณ์ร่วม แต่มันกลับมีมากจนถึงขั้นต้องกัดฟันอดทนไม่ให้จงอินรู้ว่าเค้ามีความต้องการมากน้อยเพียงใด

“ขอโทษ.....“

            คำขอโทษเพียงสั้นๆถูกเอ่ยออกมาจากปากของร่างสูงที่เงยหน้าขึ้นดูดดึงเนินอกของเค้าอย่างรุนแรงจนร่างเล็กที่เชิดหน้าอยู่ถึงกับต้องนิ่วหน้าเข้าหากันเพราะความเสียวที่เพิ่มมากยิ่งขึ้น

“ฮื้ออ อ๊ะ!“

            เสียงเล็กเผลอร้องออกมาเมื่อฟันคมแอบขบกัดที่เม็ดเล็กๆนั่นเบาๆ แต่คยองซูไม่ทันได้ระวังเลยร้องออกมาจนได้

“ฉันรู้ว่านายมีอารมณ์ ร้องออกมาเถอะ....ร้องมันออกมาเบาๆ ถ้าไม่อยากให้ใครได้ยิน“

            จงอินเอ่ยปลอบคนตรงหน้า ก่อนที่มือหนาจะเลื่อนลงมาจับที่เข็มขัดของร่างเล็กเอาไว้ ไม่รอช้าให้เสียเวลาจงอินรีบแกะเข็มขัดออกก่อนจะตามมาด้วยกระดุมและนิ้วเรียวก็ค่อยๆรูดซิปกางเกงลงมาช้าๆ จนเสียงรูดมันดังขึ้นมาจนทำให้ร่างเล็กรู้สึกกลัวไม่ใช่น้อย กลัวเพราะรู้ว่าจงอินต้องเห็นของๆเค้าแน่ๆ

            ฝ่ามือหนาค่อยๆไล้วนที่ส่วนกึ่งกลางที่นูนออกมาภายใต้ชั้นในตัวบางของร่างเล็ก

“อ่า .... “

            มือเล็กพยายามพลักให้มือหนาที่ลูบอยู่ออกไป ไม่ให้มายุ่งกับส่วนนั้นของเค้า แต่จงอินกลับดึงมือที่ผลักอยู่ขึ้นมาจูบซับที่หลังมือเพื่อบอกว่าไม่ต้องกลัว ฉันจะจัดการมันเอง

            มือหนาค่อยๆเกี่ยวชั้นในลงมาจงมันหลุดไปกองอยู่ที่ข้อเท้าเล็ก จับขาเรียวให้แยกออกจากกันกว้างๆ ก่อนจะทำการแทรกตัวเข้าไปตรงกลาง แล้วกดจูบแถวๆโคนขาอ่อนด้านในเรื่อยๆจนมาถึงที่โคนของส่วนนั้นทันที

“อย...อย่า...“

            เสียงสั่นเครือที่ดูมีเสน่ห์ของคยองซูยามเมื่อปากร้อนครอบครองลงไปที่ส่วนนั้นจนเกือบสุด แรงรูดรั้งขึ้นลงทำเอาคยองซูต้องเชิดหน้าร้องครางออกมาเบาๆ เพราะความไม่เคย ทั้งยังเสียวซ่านกับโพรงปากร้อนๆที่กอดรัดส่วนนั้นของเขาไว้ทั้งหมดอีก

           อารมณ์ตอนนี้มันไม่เหลือความโกรธใดๆอีกแล้ว มันเหลือแต่ความสุข สุขที่จะได้เสพสมกับรสชาติเซ็กส์ครั้งแรกที่เค้าไม่เคยได้ลิ้มลอง

            แต่ก็ใช่ว่าจะไม่เคยเห็นมันกับตา.......

“ชอบมั๊ย?“

            จงอินเงยหน้าขึ้นมาถามคยองซูที่เอาแต่ร้องครางออกมาอยู่อย่างนั้นไม่ยอมพูดอะไร

            มือเล็กไม่สนใจในสิ่งที่จงอินถามแม้แต่น้อยแต่กลับกดศีรษะของคนตรงหน้าให้ลงไปปรนเปรอกับแก่นกายของเค้าต่อ

            ไม่ต้องบอกก็น่าจะรู้ว่าชอบหรือป่าว....

“อื้ออ ฮ่ะ...อื้อออ“

            เสียงร้องครางเบาๆ เพราะร่างเล็กเอาแต่เม้มปากเข้าหากันแน่นเพื่อไม่ให้เสียงเล็ดรอดออกไป แต่ยิ่งจงอินเร่งจังหวะให้หนักขึ้นมากเท่าไหร่ คนตัวเล็กก็ยิ่งสั่นมากขึ้นเท่านั้น

            ทั้งเสียว ทั้งอาย ทั้งมีความสุข แต่ก็ชอบในสิ่งที่เป็นอยู่ นี่น่ะเหรอเซ็กส์ที่พี่อี้ชิงใช้มันเป็นเครื่องมือจับเฮียคริส นี่น่ะเหรอคือสิ่งที่เฮียชอบมากที่สุดเวลาอยู่กับพี่อี้ชิงสองต่อสอง มันมีความสุขแบบนี้นี่เอง

“อึกกก อ๊าสสสสสส์“      

            เสียงร้องที่ดังขึ้นมายามเมื่อน้ำรักถูกฉีดเข้าไปในปากของจงอินจนเจ้าตัวแทบเลื่อนมือขึ้นมาปิดปากเล็กเอาไว้แทบไม่ทัน

            น้ำรักที่อยู่ในปากของเขามันมากซะจนเอ่ยล้นออกมาไหลลงมาที่ขอบปากเรื่อยๆ จงอินเอื้อมมือที่ประคองแก่นกายที่อ่อนลงอยู่ไปดึงทิชชูที่อยู่ติดผนังห้องน้ำดึงออกมาซับที่หน้าท้องเล็กๆของคยองซู ส่วนที่อยู่ในปากก็กลืนมันลงไปจนหมด มือหนาบรรจงเช็ดมันตั้งแต่โคนจนถึงปลายทำความสะอาดให้เรียบร้อยก่อนจะเงยหน้าขึ้นไปมองร่างเล็กด้านบนช้าๆ

“มันสกปรก....“

“ก็กลืนไปแล้วนี่...“

“ก็คายมันออกมาสิ.....“

           ร่างเล็กที่พูดออกมาเหมือนเด็กน้อยยามที่ได้สบตากับคิมจงอิน มันยิ่งทำให้ร่างสูงหลงรักเด็กน้อยคนนี้มากขึ้นๆเรื่อย จนความคิดที่ผุดขึ้นมาในหัวของจงอินมันกลับทำให้ร่างสูงต้องยิ้มออกมาอย่างห้ามไม่ได้

            ถ้าผมจะอยากได้คยองซูมาเป็นแฟน มันจะเร็วไปมั๊ย?

            แต่ก็ได้แค่คิด มีใครที่ไหนที่อยู่ๆก็เจอ อยู่ๆก็ชอบ อยู่ๆก็ได้กัน และอยู่ๆก็มาเป็นแฟนกันเลย มันไม่ใช่ ผมทำคยองซูเค้าซะขนาดนี้เค้าไม่มีทางเอาคนเลวๆนิสัยแย่ๆอย่างผมไปทำพันธุ์หรอก จริงมั๊ย?

            การกระทำของจงอินไม่ได้หยุดเพียงแค่นั้น ร่างสูงจัดการลุกขึ้นยืนก่อนจะดึงตัวร่างเล็กที่เปลือยเปล่าอยู่ให้ลุกขึ้นยืนตามมาด้วย ก่อนที่จงอินจะเป็นฝ่ายลงไปนั่งบนชักโครกแทนแล้วดึงให้ร่างเล็กหันหน้ามาทางเขาแล้วนั่งลงคร่อมตักของจงอินเอาไว้

“จะทำอะไร….?“

“หน้านายนี่เหมือนจะอยากรู้อยากเห็นตลอดเวลาเลยนะ....ทำเองเลยมั๊ย“

            คยองซูแทบจะลืมไปเลยว่าตอนแรกยังโกรธกันอยู่ แล้วทำไมตอนนี้เค้าถึงต้องมานั่งพูดดีๆกับไอ้คนโรคจิตตรงหน้านี่ด้วยนะ

“ปล่อยนะ! จะกลับบ้าน!“

“เด็กน้อย โดนแกล้งแค่นี้ถึงกับจะร้องไห้กลับบ้านไปฟ้องแม่เลยเหรอ“

            ฝ่ามือเล็กฟาดลงที่ข้างแก้มของจงอินอย่างแรงจนเจ้าตัวต้องรวบแขนทั้งสองข้างเอาไว้ แล้วกดจูบลงไปบนริมฝีปากบางอย่างรุนแรงก่อนจะผละออกมา

            จงอินยกตัวของคยองซูให้ยืนขึ้นก่อนจะดึงกางเกงขาสั้นที่ใส่ตอนถ่ายแบบของตัวเองลงมาจนถึงหัวเข่า แก่นกายใหญ่ที่เผยออกมาเล่นเอาคยองซูถึงกับต้องกลืนน้ำลายอย่างห้ามไม่ได้

            ร่างเล็กเริ่มไม่อยากให้มันดำเนินต่อไปแล้วสิ.......

            จงอินกดตัวของร่างเล็กให้นั่งลงก่อนจะจับมือทั้งสองให้เลื่อนลงมาสัมผัสที่แก่นกายของเขา คยองซูเริ่มรู้สึกว่าการกระทำแบบนี้ไม่ควรจะเกิดขึ้น ถ้าพี่ลู่มารู้ว่าเค้าแอบมาทำเรื่องเสื่อมเสียแบบนี้พี่ลู่หานอาจจะว่าเค้าก็เป็นได้

“ไม่..ไม่เอา....“

            สัมผัสต่อต้านเริ่มก่อตัวขึ้น คยองซูเริ่มผลักให้ร่างสูงออกไป แต่จงอินกลับกดสะโพกของร่างเล็กลงไปที่แก่นกายใหญ่ของเค้าแทน โดยที่ยังไม่ได้เบิกทางเลยแม้แต่น้อย

“อ๊าสสสสสสสสสสสสสส“

            เสียงกรีดร้องดังลั่น มันเจ็บ เจ็บมากจนน้ำตาไหลออกมา จงอินไม่ยอมเบิกทางก่อนทำให้ร่างเล็ก

ที่ไม่ทันตั้งตัวแทบจะรับมือเอาไว้ไม่ไหว กลัวเหลือเกินว่าช่องทางนั้นมันจะฉีกขาดหรือป่าว มือเล็กๆทั้งสองก็เลื่อนไปจิกที่ไหล่ของจงอินเอาไว้ เพื่อระบายความเจ็บปวดที่เกิดขึ้นมา

“อ๊ะๆๆ “

            เสียงร้องดังขึ้นมาเมื่อจงอินเริ่มขยับขึ้นลงช้าๆ ก่อนจะแปรเปลี่ยนมาเป็นรุนแรงและโหมหนักขึ้นเรื่อยๆ มือหนาก็ปิดปากของร่างเล็กเอาไว้ไม่ให้เสียงร้องดังออกไปจนใครต่อใครเข้ามาเห็นว่าเค้าทั้งคู่กำลังทำอะไรกันอยู่

            แรงกระแทกที่ดูจะรุนแรง ทำเอาจงอินแทบจะปล่อยเข้าไปในตัวของคยองซูอยู่แล้ว แต่นั่นก็แค่ความคิดเพราะการกระทำของจงอินมันกลับสวนขึ้นอย่างห้ามไม่ได้จนกระทั่ง

“อ๊า คยองซู...อื้ออออ......“

            จงอินครางออกมาเป็นครั้งสุดท้ายก่อนจะปล่อยน้ำรักเข้าไปในตัวของคยองซู จนมันไหลย้อนลงมาปนกับคราบเลือดมากมายที่ไหลออกมา เพราะช่องทางนั้นคงจะฉีกขาดแล้วเป็นแน่

            เมื่อการกระแทกครั้งสุดท้ายสิ้นสุดลง คยองซูก็ซบหน้าลงกับไหล่กว้างของจงอินทันที เสียงร้องไห้ที่เจือจางอยู่ยังดังออกมาเรื่อย เจ็บเหลือเกินเจ็บจนแทบจะทนไม่ไหวมันเริ่มแสบจนกายทั้งกายสั่นอย่างห้ามไม่ได้

            เซ็กส์ของจงอินรุนแรงเกินไปจนทำให้คยองซูทรมานและเจ็บปวดเหลือเกิน 




กลับไปที่หน้าบทความ
http://my.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1000569&chapter=16

[NC] :: Blackmail :: = Special = Chanbaek 2 :: HunHan Ft. All EXO

NC

          

           ไม่รอให้ร่างเล็กได้รุกรานร่างกายเค้ามากไปกว่านี้ ร่างสูงรีบผลักตัวให้แบคฮยอนลงมานอนอยู่บนเตียงก่อนจะทาบทับด้วยร่างที่สูงใหญ่ของเค้า

            ชานยอลไม่ชักช้ารีบถอดเสื้อออกจนหมดจนตอนนี้เหลือแค่เพียงกางเกงซับในตัวเดียวเท่านั้น

“ใจเย็นๆสิชานยอล....ไหนบอกว่าจะอ่อนโยนให้ฉันไง“

            ร่างเล็กของแบคฮยอนยิ้มยั่วคนด้านบนสุดๆ ส่วนชานยอลน่ะเหรอตอนนี้ก็แทบจะทนไม่ไหวเตรียมที่จะปลดกางเกงของแบคฮยอนลงเต็มที่ละ

“อ๊ะ!!.......“

            เสียงร้องนี้ไม่ใช่เสียงครางของชานยอลเหมือนตอนแรกแต่กลับเป็นเสียงของร่างเล็กซะเองยามที่นิ้วเรียวของชานยอลไร้วนตรงช่องทางรักด้านหลังไปมาเตรียมที่จะสอดมันเข้าไป

“เข้ามาสิชานยอล.......“

            เอ่ยปากอย่างเชิญชวน ก่อนจะชันขาทั้งสองข้างขึ้นแล้วกางออกเป็นรูปตัวเอ็มพอให้ร่างสูงได้สอดตัวเข้ามาได้

            วินาทีนี้ถ้าแบคฮยอนถวายตัวให้ถึงขนาดนี้ถ้าไม่ทำก็ไม่รู้จะว่ายังไงละ  

            นิ้วเรียวยาวของชานยอลค่อยๆสอดเข้ามาช้าๆอย่างยากลำบากเพราะนี่เป็นครั้งแรก ชานยอลก็ไม่ค่อยจะชอบการเบิกทางอะไรนักหรอก แต่เพราะเป็นแบคฮยอนอะไรที่ทำให้เค้าเจ็บน้อยที่สุดผมก็จะทำ

“อ๊ะ....!!!!“

            เสียงกรีดร้องของแบคฮยอนดังขึ้น เล่นเอาชานยอลที่กำลังสอดใส่ตรงนั้นอยู่แค่เพียงนิ้วเดียวถึงกับต้องหยุดการกระทำลงทันที

“ฉันจะออกไปข้างนอก.....“

            ร่างสูงถึงกับถอดใจชักนิ้วออกมาจากตรงนั้นของแบคฮยอนเตรียมที่จะลุกออกไป ร่างเล็กที่เห็นดังนั้นก็รีบคว้าแขนของร่างสูงเอาไว้แทบไม่ทัน

“จะไปทำกับผู้หญิงพวกนั้นอีกใช่มั๊ย!!“

            แบคฮยอนตวาดใส่ชานยอลเสียงดัง ร่างสูงที่ตอนนี้ยังมีอารมณ์เพราะฤทธิ์ยาอยู่ก็ได้แต่บีบคลึงตรงส่วนนั้นเพื่อให้พอผ่อนคลายลงไปบ้าง

            ขอร้องล่ะ อย่าเพิ่งตื่นตอนนี้เลยนะ แบคฮยอนของเขาเจ็บ...แค่นิ้วเขายังเจ็บเลย

“ไม่ใช่อย่างนั้นนะ..อ่า.....“

“ไม่ใช่แล้วยังไง!! ฉันอยู่ตรงหน้านายแล้ว.....ทำไมนายไม่สนใจฉันบ้าง!“

“ก็นายเจ็บ...!“

“เจ็บแล้วไง!......มันก็ต้องเจ็บอยู่แล้ว ไม่อย่างนั้นนายก็จะยังทรมานแบบนี้นะชานยอล“

            ร่างเล็กคลานเข้าไปกอดแขนชานยอลเอาไว้ แนบหน้าลงไปกับท่อนแขนแกร่งก่อนจะลุกเดินไปหยิบของบางอย่างในลิ้นชักแล้วกลับขึ้นมาบนเตียงอีกครั้ง

“นายเคยลืมไว้ที่ห้องฉัน!“

            ขวดเจลใสถูกโยนมาตรงหน้าของชานยอล มือหนาหยิบมันขึ้นมาดูด้วยความตกใจ เพราะครั้งนึงชานยอลเคยซื้อมันมาแล้วทิ้งไว้ที่ห้องของแบคฮยอนนี่

             ร่างเล็กล้มตัวนอนลงไปบนเตียงที่เดิมอีกครั้ง ยกขาขึ้นมาเหมือนเดิม โดยที่มีร่างสูงมองการกระทำของแบคฮยอนทุกอย่าง

            ความอดทนผมมันก็ไม่ได้มีมากมายอะไรขนาดนั้นนะ ยิ่งร่างเล็กมานอนรออยู่ตรงหน้าขนาดนี้ผู้ชายที่ขาดเซ็กส์ไม่ได้อย่างผมก็ทนไม่ไหวหรอก

            ขอโทษนะแบคฮยอน ฉันรักนายนะ

  

            ร่างสูงบีบของเหลวลงบนฝ่านิ้วมือก่อนจะเริ่มต้นสอดเข้าไปในช่องทางด้านหลังอีกครั้ง

            ความอุ่นร้อนภายในตัวของร่างเล็กเป็นตัวเร่งเร้าจังหวะการเข้าออกได้เป็นอย่างดี

แบคฮยอนที่นอนอยู่ก็ได้แต่เอาเล็บจิกลงไปที่หมอนเพื่อเป็นการระบายอารมณ์และยังห้ามใจไม่ให้ตัวเองต้องร้องครางออกมาด้วย

“อ๊ะ!.....“

            นิ้วเรียวของชานยอลค่อยๆสอดเข้าไปเพิ่มมากขึ้นๆเรื่อยๆ จังหวะที่เริ่มเร็วขึ้นทำเอาแบคฮยอนต้องดิ้นไปมาเพราะความไม่คุ้นชินของมัน

“อึก...เร็วอีก...อ๊า“

            เสียงร้องครางออกมาเพราะความเสียว จนกระทั่งเมื่อชานยอลรู้สึกว่าแบคฮยอนคุ้นชินกับช่องทางนั้นแล้วจึงไม่รอช้ารีบนำสิ่งที่ใหญ่กว่านิ้วมาจ่อไว้ที่ปากทางทันที

“ชานยอล...อ๊ะ…มันจะเข้าไปได้เหรอ.....“

            แบคฮยอนเอ่ยถามขึ้นไปเพราะความไม่รู้ ก็ไม่รู้จริงๆนั่นแหละอันนี้ไม่ได้แกล้งจริงๆ เมื่อกี๊มันแค่นิ้วเล็กๆแต่นี่มันใหญ่กว่านิ้วตั้งหลายเท่า มันไม่น่าจะเข้าได้เลยนะ

            ชานยอลไม่เงยมองหน้าแบคฮยอนเลย แต่มือก็หยิบหมอนใบหนึ่งมาสอดรองไว้ที่ใต้เอวของแบคฮยอนเพื่อให้ง่ายต่อการสอดใส่และเพื่อความสบายตัวของแบคฮยอนด้วย

            ผมกำลังสอนแบคฮยอนผ่านการกระทำของผมทั้งหมด.......

“อ๊า!!!!!!!“

            แบคฮยอนกรีดร้องออกมาอย่างเจ็บปวดเมื่อสิ่งนั้นดันเข้ามาภายในตัวของเค้า ร่างสูงค่อยๆขยับมันเข้าออกช้าๆ แต่ก็ช้าได้แค่ครั้งเดียวเท่านั้นแหละอย่าลืมสิว่าผมกินอะไรเข้าไป

            ร่างสูงไม่รอช้ารีบขยับสะโพกรัวเร็วขึ้นเรื่อยๆจนร่างเล็กใต้ร่างเริ่มเจ็บจนแทบจะทนไม่ไหว ชานยอลคนบ้า! ไหนบอกว่าจะไม่แรงไง แล้วนี่อะไรใส่เข้ามาไม่ยั้ง คิดว่าของตัวเองไม่ใหญ่รึไง

            คนมันเจ็บนะ !!

            หยาดน้ำใสใสเริ่มใหลลงมาตามหางตาของร่างเล็กเรื่อยๆ ร่างกายที่สั่นคลอนของแบคฮยอนเป็นตัวบ่งบอกได้ดีเลยว่าตอนนี้ร่างสูงโหมแรงแค่ไหน

“อ๊ะ...อ๊ะ....อ๊ะ“

            ทุกครั้งที่ส่วนนั้นกระแทกไปโดนจุดกระสันร่างเล็กก็มักจะร้องออกมาทันที จนสุดท้ายเมื่อชานยอลเริ่มรู้สึกไม่ไหวจึงถอนแก่นกายออกมาจนสุดแล้วกระแทกกลับเข้าไปใหม่จนสุดทางก่อนจะฉีดน้ำรักของตนเข้าไปในร่างกายของแบคฮยอนทันที

“อ้าสสสสส์.........“

            เสียงครางลากยาวของคนตัวสูงบ่งบอกให้รู้ว่าตนเองได้ปลดปล่อยออกไปแล้ว

            แต่ร่างเล็กที่เงียบเสียงไปแล้วหลังจากที่เข้าปลดปล่อยนี่สิ แบคฮยอน....ฉันขอโทษ แต่ฉันห้ามใจไม่ไหวจริงๆ

“แบคฮยอน...ฉัน.....“

“เจ็บ....“

            ร่างเล็กนอนหลับตาปี๋ก่อนจะคลายมือออกมาจากการจิกมือลงไปบนหมอนนั่น

            ชานยอลที่เห็นดังนั้นจึงค่อยๆถอนกายออกมา ก่อนจะพบว่าคราบเลือดมากมายได้ไหลติดตามออกมาด้วย

            ฉันขอโทษแบคฮยอน.....

“ทำไมมันเจ็บขนาดนี้อ่ะ....ฮือออ“

            แบคฮยอนร้องไห้แล้ว....ผมทำแบคฮยอนร้องไห้แล้วไง

“ไม่ร้องนะคนดี .... ไม่ร้องนะ“

            ชานยอลดึงร่างเล็กขึ้นมากอดอย่างรู้สึกผิด ร่างเล็กที่เจ็บจนตัวสั่นไปหมดก็เอาแต่ร้องไห้อยู่กับอกของชานยอลไม่ไปไหน

“แต่ช่วยฉันอีกรอบได้มั๊ยแบคฮยอน.....“

“ฮึก...อะไร.......“

“ฉันเริ่มไม่ไหวอีกแล้ว..........“

           ถ้าเป็นอารมณ์ปกติยิ่งผมเห็นร่างเล็กเจ็บขนาดนี้ผมจะหยุด แต่เพราะฤทธิ์ยาที่รู้ๆกันอยู่ว่าแค่รอบเดียวมันเอาไม่อยู่หรอก

“แต่มันเจ็บ.....ไม่เอาแล้วมันเจ็บ.....ฮืออออ“

           ความเปียกชื้นจากน้ำตาของร่างเล็กที่ไหลอยู่บนอกเค้ายิ่งทำให้ชานยอลอึดอัดอยู่ไม่น้อย แต่ทำไงได้ ก็มันไม่ไหวแล้วนี่

“ใช้ปากก็ได้....“

“ฮึก....ทำยังไง...ทำไม่เป็น...ฮึก“

            ร่างเล็กถอนหน้าออกมาจากอก ก่อนจะเงยมองหน้าชานยอลด้วยแววตาที่แดงก่ำดูน่าสงสารไม่ใช่น้อย

            ก็บอกว่าอย่ามายั่วกันแต่แรกก็ไม่เชื่อ....

“แค่อมมันเข้าไป อย่าให้ฟันไปโดนก็พอ......“

“ฮึก....มันยาก.....“

“ก็ลองสิ.......“

“อึก...อึก.....อ๊ะ แรงอีกแบคฮยอน....อ๊า“

“อึก อึก อึก“

            แก่นกายที่คับปากของชานยอลทำเอาแบคฮยอนแทบจะสำลักอยู่หลายต่อหลายครั้งจนกระทั่งตอนสุดท้ายชานยอลก็ปลดปล่อยมันออกมาจนเต็มปากไหลลงบนเตียงเต็มไปหมด

“หายเจ็บบ้างรึยัง...?“ ร่างสูงถามด้วยความเป็นห่วง

“อื้อออออ......“

“ขอนะ..........“

            ร่างสูงผลักแบคฮยอนลงไปนอนอีกครั้งก่อนจะจับขาทั้งสองข้างมาพาดไว้บนบ่าสูงทันที

           

            ผมไม่รู้หรอกว่าคืนนี้แบคฮยอนเสร็จผมไปกี่รอบ แต่ที่รู้ๆคือผมรักษาสัญญาที่ให้ไว้กับแบคฮยอนไม่ได้

            และก็คงจะไม่รักษามันอีกต่อไปแล้ว.....ตราบใดที่แบคฮยอนยังยั่วผมอยู่แบบนี้........

กลับไปที่บทความ 

http://my.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1000569&chapter=13