NC
ไม่รอให้ร่างเล็กได้รุกรานร่างกายเค้ามากไปกว่านี้
ร่างสูงรีบผลักตัวให้แบคฮยอนลงมานอนอยู่บนเตียงก่อนจะทาบทับด้วยร่างที่สูงใหญ่ของเค้า
ชานยอลไม่ชักช้ารีบถอดเสื้อออกจนหมดจนตอนนี้เหลือแค่เพียงกางเกงซับในตัวเดียวเท่านั้น
“ใจเย็นๆสิชานยอล....ไหนบอกว่าจะอ่อนโยนให้ฉันไง“
ร่างเล็กของแบคฮยอนยิ้มยั่วคนด้านบนสุดๆ
ส่วนชานยอลน่ะเหรอตอนนี้ก็แทบจะทนไม่ไหวเตรียมที่จะปลดกางเกงของแบคฮยอนลงเต็มที่ละ
“อ๊ะ!!.......“
เสียงร้องนี้ไม่ใช่เสียงครางของชานยอลเหมือนตอนแรกแต่กลับเป็นเสียงของร่างเล็กซะเองยามที่นิ้วเรียวของชานยอลไร้วนตรงช่องทางรักด้านหลังไปมาเตรียมที่จะสอดมันเข้าไป
“เข้ามาสิชานยอล.......“
เอ่ยปากอย่างเชิญชวน
ก่อนจะชันขาทั้งสองข้างขึ้นแล้วกางออกเป็นรูปตัวเอ็มพอให้ร่างสูงได้สอดตัวเข้ามาได้
วินาทีนี้ถ้าแบคฮยอนถวายตัวให้ถึงขนาดนี้ถ้าไม่ทำก็ไม่รู้จะว่ายังไงละ
นิ้วเรียวยาวของชานยอลค่อยๆสอดเข้ามาช้าๆอย่างยากลำบากเพราะนี่เป็นครั้งแรก
ชานยอลก็ไม่ค่อยจะชอบการเบิกทางอะไรนักหรอก แต่เพราะเป็นแบคฮยอนอะไรที่ทำให้เค้าเจ็บน้อยที่สุดผมก็จะทำ
“อ๊ะ....!!!!“
เสียงกรีดร้องของแบคฮยอนดังขึ้น
เล่นเอาชานยอลที่กำลังสอดใส่ตรงนั้นอยู่แค่เพียงนิ้วเดียวถึงกับต้องหยุดการกระทำลงทันที
“ฉันจะออกไปข้างนอก.....“
ร่างสูงถึงกับถอดใจชักนิ้วออกมาจากตรงนั้นของแบคฮยอนเตรียมที่จะลุกออกไป
ร่างเล็กที่เห็นดังนั้นก็รีบคว้าแขนของร่างสูงเอาไว้แทบไม่ทัน
“จะไปทำกับผู้หญิงพวกนั้นอีกใช่มั๊ย!!“
แบคฮยอนตวาดใส่ชานยอลเสียงดัง
ร่างสูงที่ตอนนี้ยังมีอารมณ์เพราะฤทธิ์ยาอยู่ก็ได้แต่บีบคลึงตรงส่วนนั้นเพื่อให้พอผ่อนคลายลงไปบ้าง
ขอร้องล่ะ
อย่าเพิ่งตื่นตอนนี้เลยนะ แบคฮยอนของเขาเจ็บ...แค่นิ้วเขายังเจ็บเลย
“ไม่ใช่อย่างนั้นนะ..อ่า.....“
“ไม่ใช่แล้วยังไง!! ฉันอยู่ตรงหน้านายแล้ว.....ทำไมนายไม่สนใจฉันบ้าง!“
“ก็นายเจ็บ...!“
“เจ็บแล้วไง!......มันก็ต้องเจ็บอยู่แล้ว
ไม่อย่างนั้นนายก็จะยังทรมานแบบนี้นะชานยอล“
ร่างเล็กคลานเข้าไปกอดแขนชานยอลเอาไว้
แนบหน้าลงไปกับท่อนแขนแกร่งก่อนจะลุกเดินไปหยิบของบางอย่างในลิ้นชักแล้วกลับขึ้นมาบนเตียงอีกครั้ง
“นายเคยลืมไว้ที่ห้องฉัน!“
ขวดเจลใสถูกโยนมาตรงหน้าของชานยอล
มือหนาหยิบมันขึ้นมาดูด้วยความตกใจ เพราะครั้งนึงชานยอลเคยซื้อมันมาแล้วทิ้งไว้ที่ห้องของแบคฮยอนนี่
ร่างเล็กล้มตัวนอนลงไปบนเตียงที่เดิมอีกครั้ง
ยกขาขึ้นมาเหมือนเดิม โดยที่มีร่างสูงมองการกระทำของแบคฮยอนทุกอย่าง
ความอดทนผมมันก็ไม่ได้มีมากมายอะไรขนาดนั้นนะ
ยิ่งร่างเล็กมานอนรออยู่ตรงหน้าขนาดนี้ผู้ชายที่ขาดเซ็กส์ไม่ได้อย่างผมก็ทนไม่ไหวหรอก
ขอโทษนะแบคฮยอน
ฉันรักนายนะ
ร่างสูงบีบของเหลวลงบนฝ่านิ้วมือก่อนจะเริ่มต้นสอดเข้าไปในช่องทางด้านหลังอีกครั้ง
ความอุ่นร้อนภายในตัวของร่างเล็กเป็นตัวเร่งเร้าจังหวะการเข้าออกได้เป็นอย่างดี
แบคฮยอนที่นอนอยู่ก็ได้แต่เอาเล็บจิกลงไปที่หมอนเพื่อเป็นการระบายอารมณ์และยังห้ามใจไม่ให้ตัวเองต้องร้องครางออกมาด้วย
“อ๊ะ!.....“
นิ้วเรียวของชานยอลค่อยๆสอดเข้าไปเพิ่มมากขึ้นๆเรื่อยๆ
จังหวะที่เริ่มเร็วขึ้นทำเอาแบคฮยอนต้องดิ้นไปมาเพราะความไม่คุ้นชินของมัน
“อึก...เร็วอีก...อ๊า“
เสียงร้องครางออกมาเพราะความเสียว
จนกระทั่งเมื่อชานยอลรู้สึกว่าแบคฮยอนคุ้นชินกับช่องทางนั้นแล้วจึงไม่รอช้ารีบนำสิ่งที่ใหญ่กว่านิ้วมาจ่อไว้ที่ปากทางทันที
“ชานยอล...อ๊ะ…มันจะเข้าไปได้เหรอ.....“
แบคฮยอนเอ่ยถามขึ้นไปเพราะความไม่รู้
ก็ไม่รู้จริงๆนั่นแหละอันนี้ไม่ได้แกล้งจริงๆ เมื่อกี๊มันแค่นิ้วเล็กๆแต่นี่มันใหญ่กว่านิ้วตั้งหลายเท่า
มันไม่น่าจะเข้าได้เลยนะ
ชานยอลไม่เงยมองหน้าแบคฮยอนเลย
แต่มือก็หยิบหมอนใบหนึ่งมาสอดรองไว้ที่ใต้เอวของแบคฮยอนเพื่อให้ง่ายต่อการสอดใส่และเพื่อความสบายตัวของแบคฮยอนด้วย
ผมกำลังสอนแบคฮยอนผ่านการกระทำของผมทั้งหมด.......
“อ๊า!!!!!!!“
แบคฮยอนกรีดร้องออกมาอย่างเจ็บปวดเมื่อสิ่งนั้นดันเข้ามาภายในตัวของเค้า
ร่างสูงค่อยๆขยับมันเข้าออกช้าๆ
แต่ก็ช้าได้แค่ครั้งเดียวเท่านั้นแหละอย่าลืมสิว่าผมกินอะไรเข้าไป
ร่างสูงไม่รอช้ารีบขยับสะโพกรัวเร็วขึ้นเรื่อยๆจนร่างเล็กใต้ร่างเริ่มเจ็บจนแทบจะทนไม่ไหว
ชานยอลคนบ้า! ไหนบอกว่าจะไม่แรงไง แล้วนี่อะไรใส่เข้ามาไม่ยั้ง
คิดว่าของตัวเองไม่ใหญ่รึไง
คนมันเจ็บนะ
!!
หยาดน้ำใสใสเริ่มใหลลงมาตามหางตาของร่างเล็กเรื่อยๆ
ร่างกายที่สั่นคลอนของแบคฮยอนเป็นตัวบ่งบอกได้ดีเลยว่าตอนนี้ร่างสูงโหมแรงแค่ไหน
“อ๊ะ...อ๊ะ....อ๊ะ“
ทุกครั้งที่ส่วนนั้นกระแทกไปโดนจุดกระสันร่างเล็กก็มักจะร้องออกมาทันที
จนสุดท้ายเมื่อชานยอลเริ่มรู้สึกไม่ไหวจึงถอนแก่นกายออกมาจนสุดแล้วกระแทกกลับเข้าไปใหม่จนสุดทางก่อนจะฉีดน้ำรักของตนเข้าไปในร่างกายของแบคฮยอนทันที
“อ้าสสสสส์.........“
เสียงครางลากยาวของคนตัวสูงบ่งบอกให้รู้ว่าตนเองได้ปลดปล่อยออกไปแล้ว
แต่ร่างเล็กที่เงียบเสียงไปแล้วหลังจากที่เข้าปลดปล่อยนี่สิ
แบคฮยอน....ฉันขอโทษ แต่ฉันห้ามใจไม่ไหวจริงๆ
“แบคฮยอน...ฉัน.....“
“เจ็บ....“
ร่างเล็กนอนหลับตาปี๋ก่อนจะคลายมือออกมาจากการจิกมือลงไปบนหมอนนั่น
ชานยอลที่เห็นดังนั้นจึงค่อยๆถอนกายออกมา
ก่อนจะพบว่าคราบเลือดมากมายได้ไหลติดตามออกมาด้วย
ฉันขอโทษแบคฮยอน.....
“ทำไมมันเจ็บขนาดนี้อ่ะ....ฮือออ“
แบคฮยอนร้องไห้แล้ว....ผมทำแบคฮยอนร้องไห้แล้วไง
“ไม่ร้องนะคนดี .... ไม่ร้องนะ“
ชานยอลดึงร่างเล็กขึ้นมากอดอย่างรู้สึกผิด
ร่างเล็กที่เจ็บจนตัวสั่นไปหมดก็เอาแต่ร้องไห้อยู่กับอกของชานยอลไม่ไปไหน
“แต่ช่วยฉันอีกรอบได้มั๊ยแบคฮยอน.....“
“ฮึก...อะไร.......“
“ฉันเริ่มไม่ไหวอีกแล้ว..........“
ถ้าเป็นอารมณ์ปกติยิ่งผมเห็นร่างเล็กเจ็บขนาดนี้ผมจะหยุด
แต่เพราะฤทธิ์ยาที่รู้ๆกันอยู่ว่าแค่รอบเดียวมันเอาไม่อยู่หรอก
“แต่มันเจ็บ.....ไม่เอาแล้วมันเจ็บ.....ฮืออออ“
ความเปียกชื้นจากน้ำตาของร่างเล็กที่ไหลอยู่บนอกเค้ายิ่งทำให้ชานยอลอึดอัดอยู่ไม่น้อย
แต่ทำไงได้ ก็มันไม่ไหวแล้วนี่
“ใช้ปากก็ได้....“
“ฮึก....ทำยังไง...ทำไม่เป็น...ฮึก“
ร่างเล็กถอนหน้าออกมาจากอก
ก่อนจะเงยมองหน้าชานยอลด้วยแววตาที่แดงก่ำดูน่าสงสารไม่ใช่น้อย
ก็บอกว่าอย่ามายั่วกันแต่แรกก็ไม่เชื่อ....
“แค่อมมันเข้าไป อย่าให้ฟันไปโดนก็พอ......“
“ฮึก....มันยาก.....“
“ก็ลองสิ.......“
“อึก...อึก.....อ๊ะ แรงอีกแบคฮยอน....อ๊า“
“อึก อึก อึก“
แก่นกายที่คับปากของชานยอลทำเอาแบคฮยอนแทบจะสำลักอยู่หลายต่อหลายครั้งจนกระทั่งตอนสุดท้ายชานยอลก็ปลดปล่อยมันออกมาจนเต็มปากไหลลงบนเตียงเต็มไปหมด
“หายเจ็บบ้างรึยัง...?“ ร่างสูงถามด้วยความเป็นห่วง
“อื้อออออ......“
“ขอนะ..........“
ร่างสูงผลักแบคฮยอนลงไปนอนอีกครั้งก่อนจะจับขาทั้งสองข้างมาพาดไว้บนบ่าสูงทันที
ผมไม่รู้หรอกว่าคืนนี้แบคฮยอนเสร็จผมไปกี่รอบ
แต่ที่รู้ๆคือผมรักษาสัญญาที่ให้ไว้กับแบคฮยอนไม่ได้
และก็คงจะไม่รักษามันอีกต่อไปแล้ว.....ตราบใดที่แบคฮยอนยังยั่วผมอยู่แบบนี้........
กลับไปที่บทความ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น