NC
ร่างสูงที่นั่งคุกเข่าอยู่ตรงหน้าค่อยๆเลื่อนมือหนามาบีบเข้าที่มือของร่างเล็กที่กุมเข้าหากันแน่นบนหน้าตักของตัวเองเอาไว้
ค่อยๆบีบช้าๆเพื่อให้คลายความกังวลออกไป
เห็นอย่างนี้แล้วจงอินก็รู้สึกผิดเหมือนกันที่ต้องมาทำร้ายผู้ชายไร้เดียงสาตัวเล็กๆคนนี้
แต่จะให้ทำยังไงได้ก็ในเมื่อเขาเป็นคนเริ่มเรื่องเองมันก็ต้องทำต่อไปให้ถึงที่สุด
จะให้หยุดก็คงทำไม่ได้ ผมมาไกลเกินกว่าจะหยุดมันได้แล้ว
กระดุมเม็ดเล็กๆบนเสื้อเชิ๊ตสีขาวของคยองซูถูกจงอินปลดออกช้าๆ
จนมาถึงเม็ดสุดท้ายก่อนที่ชายเสื้อทั้งสองจะถูกแหวกออกให้เห็นแผงอกขาวเนียนที่กระเพื่อมขึ้นลงตามจังหวะสะอื้นของร่างเล็ก
จนแล้วจนรอดคยองซูก็ยังไม่มองหน้าจงอินเลยแม้แต่น้อย
เกลียด
.... ความเกลียดเท่านั้นที่อยู่เหนือทุกอย่าง แต่ก็ยังไม่สามารถเอาชนะคำว่าอารมณ์ใคร่ในตอนนี้ได้
นิ้วเรียวของคนตรงหน้าที่ถูกส่งขึ้นมาสะกิดเม็ดเล็กๆทั้งสองข้างบนเนินอกใช่ว่าคยองซูจะไม่มีอารมณ์ร่วม
แต่มันกลับมีมากจนถึงขั้นต้องกัดฟันอดทนไม่ให้จงอินรู้ว่าเค้ามีความต้องการมากน้อยเพียงใด
“ขอโทษ.....“
คำขอโทษเพียงสั้นๆถูกเอ่ยออกมาจากปากของร่างสูงที่เงยหน้าขึ้นดูดดึงเนินอกของเค้าอย่างรุนแรงจนร่างเล็กที่เชิดหน้าอยู่ถึงกับต้องนิ่วหน้าเข้าหากันเพราะความเสียวที่เพิ่มมากยิ่งขึ้น
“ฮื้ออ อ๊ะ!“
เสียงเล็กเผลอร้องออกมาเมื่อฟันคมแอบขบกัดที่เม็ดเล็กๆนั่นเบาๆ
แต่คยองซูไม่ทันได้ระวังเลยร้องออกมาจนได้
“ฉันรู้ว่านายมีอารมณ์
ร้องออกมาเถอะ....ร้องมันออกมาเบาๆ ถ้าไม่อยากให้ใครได้ยิน“
จงอินเอ่ยปลอบคนตรงหน้า
ก่อนที่มือหนาจะเลื่อนลงมาจับที่เข็มขัดของร่างเล็กเอาไว้
ไม่รอช้าให้เสียเวลาจงอินรีบแกะเข็มขัดออกก่อนจะตามมาด้วยกระดุมและนิ้วเรียวก็ค่อยๆรูดซิปกางเกงลงมาช้าๆ
จนเสียงรูดมันดังขึ้นมาจนทำให้ร่างเล็กรู้สึกกลัวไม่ใช่น้อย กลัวเพราะรู้ว่าจงอินต้องเห็นของๆเค้าแน่ๆ
ฝ่ามือหนาค่อยๆไล้วนที่ส่วนกึ่งกลางที่นูนออกมาภายใต้ชั้นในตัวบางของร่างเล็ก
“อ่า .... “
มือเล็กพยายามพลักให้มือหนาที่ลูบอยู่ออกไป
ไม่ให้มายุ่งกับส่วนนั้นของเค้า แต่จงอินกลับดึงมือที่ผลักอยู่ขึ้นมาจูบซับที่หลังมือเพื่อบอกว่าไม่ต้องกลัว
ฉันจะจัดการมันเอง
มือหนาค่อยๆเกี่ยวชั้นในลงมาจงมันหลุดไปกองอยู่ที่ข้อเท้าเล็ก
จับขาเรียวให้แยกออกจากกันกว้างๆ ก่อนจะทำการแทรกตัวเข้าไปตรงกลาง แล้วกดจูบแถวๆโคนขาอ่อนด้านในเรื่อยๆจนมาถึงที่โคนของส่วนนั้นทันที
“อย...อย่า...“
เสียงสั่นเครือที่ดูมีเสน่ห์ของคยองซูยามเมื่อปากร้อนครอบครองลงไปที่ส่วนนั้นจนเกือบสุด
แรงรูดรั้งขึ้นลงทำเอาคยองซูต้องเชิดหน้าร้องครางออกมาเบาๆ เพราะความไม่เคย
ทั้งยังเสียวซ่านกับโพรงปากร้อนๆที่กอดรัดส่วนนั้นของเขาไว้ทั้งหมดอีก
อารมณ์ตอนนี้มันไม่เหลือความโกรธใดๆอีกแล้ว
มันเหลือแต่ความสุข
สุขที่จะได้เสพสมกับรสชาติเซ็กส์ครั้งแรกที่เค้าไม่เคยได้ลิ้มลอง
แต่ก็ใช่ว่าจะไม่เคยเห็นมันกับตา.......
“ชอบมั๊ย?“
จงอินเงยหน้าขึ้นมาถามคยองซูที่เอาแต่ร้องครางออกมาอยู่อย่างนั้นไม่ยอมพูดอะไร
มือเล็กไม่สนใจในสิ่งที่จงอินถามแม้แต่น้อยแต่กลับกดศีรษะของคนตรงหน้าให้ลงไปปรนเปรอกับแก่นกายของเค้าต่อ
ไม่ต้องบอกก็น่าจะรู้ว่าชอบหรือป่าว....
“อื้ออ ฮ่ะ...อื้อออ“
เสียงร้องครางเบาๆ
เพราะร่างเล็กเอาแต่เม้มปากเข้าหากันแน่นเพื่อไม่ให้เสียงเล็ดรอดออกไป
แต่ยิ่งจงอินเร่งจังหวะให้หนักขึ้นมากเท่าไหร่ คนตัวเล็กก็ยิ่งสั่นมากขึ้นเท่านั้น
ทั้งเสียว
ทั้งอาย ทั้งมีความสุข แต่ก็ชอบในสิ่งที่เป็นอยู่
นี่น่ะเหรอเซ็กส์ที่พี่อี้ชิงใช้มันเป็นเครื่องมือจับเฮียคริส นี่น่ะเหรอคือสิ่งที่เฮียชอบมากที่สุดเวลาอยู่กับพี่อี้ชิงสองต่อสอง
มันมีความสุขแบบนี้นี่เอง
“อึกกก อ๊าสสสสสส์“
เสียงร้องที่ดังขึ้นมายามเมื่อน้ำรักถูกฉีดเข้าไปในปากของจงอินจนเจ้าตัวแทบเลื่อนมือขึ้นมาปิดปากเล็กเอาไว้แทบไม่ทัน
น้ำรักที่อยู่ในปากของเขามันมากซะจนเอ่ยล้นออกมาไหลลงมาที่ขอบปากเรื่อยๆ
จงอินเอื้อมมือที่ประคองแก่นกายที่อ่อนลงอยู่ไปดึงทิชชูที่อยู่ติดผนังห้องน้ำดึงออกมาซับที่หน้าท้องเล็กๆของคยองซู
ส่วนที่อยู่ในปากก็กลืนมันลงไปจนหมด มือหนาบรรจงเช็ดมันตั้งแต่โคนจนถึงปลายทำความสะอาดให้เรียบร้อยก่อนจะเงยหน้าขึ้นไปมองร่างเล็กด้านบนช้าๆ
“มันสกปรก....“
“ก็กลืนไปแล้วนี่...“
“ก็คายมันออกมาสิ.....“
ร่างเล็กที่พูดออกมาเหมือนเด็กน้อยยามที่ได้สบตากับคิมจงอิน
มันยิ่งทำให้ร่างสูงหลงรักเด็กน้อยคนนี้มากขึ้นๆเรื่อย จนความคิดที่ผุดขึ้นมาในหัวของจงอินมันกลับทำให้ร่างสูงต้องยิ้มออกมาอย่างห้ามไม่ได้
ถ้าผมจะอยากได้คยองซูมาเป็นแฟน
มันจะเร็วไปมั๊ย?
แต่ก็ได้แค่คิด มีใครที่ไหนที่อยู่ๆก็เจอ อยู่ๆก็ชอบ อยู่ๆก็ได้กัน
และอยู่ๆก็มาเป็นแฟนกันเลย มันไม่ใช่ ผมทำคยองซูเค้าซะขนาดนี้เค้าไม่มีทางเอาคนเลวๆนิสัยแย่ๆอย่างผมไปทำพันธุ์หรอก
จริงมั๊ย?
การกระทำของจงอินไม่ได้หยุดเพียงแค่นั้น
ร่างสูงจัดการลุกขึ้นยืนก่อนจะดึงตัวร่างเล็กที่เปลือยเปล่าอยู่ให้ลุกขึ้นยืนตามมาด้วย
ก่อนที่จงอินจะเป็นฝ่ายลงไปนั่งบนชักโครกแทนแล้วดึงให้ร่างเล็กหันหน้ามาทางเขาแล้วนั่งลงคร่อมตักของจงอินเอาไว้
“จะทำอะไร….?“
“หน้านายนี่เหมือนจะอยากรู้อยากเห็นตลอดเวลาเลยนะ....ทำเองเลยมั๊ย“
คยองซูแทบจะลืมไปเลยว่าตอนแรกยังโกรธกันอยู่
แล้วทำไมตอนนี้เค้าถึงต้องมานั่งพูดดีๆกับไอ้คนโรคจิตตรงหน้านี่ด้วยนะ
“ปล่อยนะ! จะกลับบ้าน!“
“เด็กน้อย โดนแกล้งแค่นี้ถึงกับจะร้องไห้กลับบ้านไปฟ้องแม่เลยเหรอ“
ฝ่ามือเล็กฟาดลงที่ข้างแก้มของจงอินอย่างแรงจนเจ้าตัวต้องรวบแขนทั้งสองข้างเอาไว้
แล้วกดจูบลงไปบนริมฝีปากบางอย่างรุนแรงก่อนจะผละออกมา
จงอินยกตัวของคยองซูให้ยืนขึ้นก่อนจะดึงกางเกงขาสั้นที่ใส่ตอนถ่ายแบบของตัวเองลงมาจนถึงหัวเข่า
แก่นกายใหญ่ที่เผยออกมาเล่นเอาคยองซูถึงกับต้องกลืนน้ำลายอย่างห้ามไม่ได้
ร่างเล็กเริ่มไม่อยากให้มันดำเนินต่อไปแล้วสิ.......
จงอินกดตัวของร่างเล็กให้นั่งลงก่อนจะจับมือทั้งสองให้เลื่อนลงมาสัมผัสที่แก่นกายของเขา
คยองซูเริ่มรู้สึกว่าการกระทำแบบนี้ไม่ควรจะเกิดขึ้น
ถ้าพี่ลู่มารู้ว่าเค้าแอบมาทำเรื่องเสื่อมเสียแบบนี้พี่ลู่หานอาจจะว่าเค้าก็เป็นได้
“ไม่..ไม่เอา....“
สัมผัสต่อต้านเริ่มก่อตัวขึ้น
คยองซูเริ่มผลักให้ร่างสูงออกไป
แต่จงอินกลับกดสะโพกของร่างเล็กลงไปที่แก่นกายใหญ่ของเค้าแทน โดยที่ยังไม่ได้เบิกทางเลยแม้แต่น้อย
“อ๊าสสสสสสสสสสสสสส“
เสียงกรีดร้องดังลั่น มันเจ็บ
เจ็บมากจนน้ำตาไหลออกมา จงอินไม่ยอมเบิกทางก่อนทำให้ร่างเล็ก
ที่ไม่ทันตั้งตัวแทบจะรับมือเอาไว้ไม่ไหว
กลัวเหลือเกินว่าช่องทางนั้นมันจะฉีกขาดหรือป่าว
มือเล็กๆทั้งสองก็เลื่อนไปจิกที่ไหล่ของจงอินเอาไว้
เพื่อระบายความเจ็บปวดที่เกิดขึ้นมา
“อ๊ะๆๆ “
เสียงร้องดังขึ้นมาเมื่อจงอินเริ่มขยับขึ้นลงช้าๆ
ก่อนจะแปรเปลี่ยนมาเป็นรุนแรงและโหมหนักขึ้นเรื่อยๆ
มือหนาก็ปิดปากของร่างเล็กเอาไว้ไม่ให้เสียงร้องดังออกไปจนใครต่อใครเข้ามาเห็นว่าเค้าทั้งคู่กำลังทำอะไรกันอยู่
แรงกระแทกที่ดูจะรุนแรง
ทำเอาจงอินแทบจะปล่อยเข้าไปในตัวของคยองซูอยู่แล้ว
แต่นั่นก็แค่ความคิดเพราะการกระทำของจงอินมันกลับสวนขึ้นอย่างห้ามไม่ได้จนกระทั่ง
“อ๊า
คยองซู...อื้ออออ......“
จงอินครางออกมาเป็นครั้งสุดท้ายก่อนจะปล่อยน้ำรักเข้าไปในตัวของคยองซู
จนมันไหลย้อนลงมาปนกับคราบเลือดมากมายที่ไหลออกมา เพราะช่องทางนั้นคงจะฉีกขาดแล้วเป็นแน่
เมื่อการกระแทกครั้งสุดท้ายสิ้นสุดลง
คยองซูก็ซบหน้าลงกับไหล่กว้างของจงอินทันที
เสียงร้องไห้ที่เจือจางอยู่ยังดังออกมาเรื่อย
เจ็บเหลือเกินเจ็บจนแทบจะทนไม่ไหวมันเริ่มแสบจนกายทั้งกายสั่นอย่างห้ามไม่ได้
เซ็กส์ของจงอินรุนแรงเกินไปจนทำให้คยองซูทรมานและเจ็บปวดเหลือเกิน
กลับไปที่หน้าบทความ
http://my.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1000569&chapter=16
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น