วันอาทิตย์ที่ 15 ธันวาคม พ.ศ. 2556

[NC] :: Blackmail = 17 = :: HunHan Ft. All EXO

NC


            ร่างสูงยิ้มพอใจอยู่เพียงครู่ก็ก้มหน้าลงประกบจูบอีกครั้ง คราวนี้เพิ่มความร้อนแรงลงไปอีกจนลู่หานต้องเชิดหน้าขึ้นบีบใหล่หนาเอาไว้แน่น

            มือหนาก็บีบคลึงอยู่แถวต้นขาด้านในของลู่หานไปมาเสียงจูบก็เริ่มดังขึ้นเรื่อยๆอย่างไม่อายฟ้าอายดินว่าตอนนี้ทั้งคู่กำลังทำอะไรกันอยู่ที่ไหน ร่างสูงไม่รอช้าเลื่อนมือขึ้นไปคลายผ้าขนหนูที่พันอยู่รอบๆเอวออกก่อนที่สายตาคู่นั้นจะปะทะเข้ากับส่วนนั้นของลู่หานที่ดูเหมือนจะอัดอั้นเอาไว้จนแทบจะไม่ไหวอยู่แล้ว

“เซฮุน.....เข้ามาสิ”

“อย่าใจร้อนสิ.....ฉันเข้าไปแน่”

            พูดจบเซฮุนก็จัดการถอดกางเกงของตนเองออกพร้อมกับดึงชั้นในลงมาอยู่ที่ต้นขาพอให้ส่วนนั้นโผล่พ้นออกมาได้ มือหนาค่อยๆประคองแกนกายของตนเองเอาไว้รูดรั้งอยู่สองสามครั้งก่อนจะนำมันไปจ่อไว้ที่ช่องทางด้านหลังที่กำลังรอการเข้ามาของเซฮุนอยู่ แต่ทว่ามือบางของลู่หานกลับจับเข้าที่ปลายแก่นกายที่เริ่มขยายใหญ่นั่นเอาไว้ซะก่อน

“เซฮุน!”

มีอะไร?....” จูบที่ปากบางอย่างแผ่วเบา

“นม....นมยังเหลืออยู่” สายตาคู่สวยมองไปยังแก้วที่ยังเหลือนมที่ตัวเองยังทานไม่หมดอยู่อีกเกือบครึ่งแก้ว

…??.....” และสิ่งที่ทำให้ร่างสูงเข้าใจได้ทันทีกับท่าทางของลู่หานก็คือตอนที่มือเรียวหยิบแก้มนมขึ้นมาก่อนที่จะส่งมันมาตรงส่วนนั้นของเซฮุน

“นายอย่าบอกนะ......” ร่างบางพยักหน้าขึ้นลงก่อนจะทำการเทนมในแก้วลงไปที่ช่องทางของตนเองเทลงไปเรื่อยๆ ส่วนที่เหลือก็ราดลดลงไปที่ส่วนนั้นของเซฮุนอีกด้วย

“ลู่...หาน...นาย” ร่างสูงไม่คาดคิดว่าลู่หานจะทำจริงๆแต่ถึงอย่างนั้นก็พอจะเข้าใจความคิดของลู่หานอยู่บ้างที่ว่าเจ้าตัวคงอยากจะให้มันลื่นไหลมากกว่านี้ดีกว่าที่ไม่มีอะไรมาเป็นตัวช่วยเลย

            ร่างสูงจัดการแทรกส่วนนั้นเข้ามาในร่างของลู่หานจนมิด น้ำนมที่ลู่หานได้ราดลงมามันก็ช่วยได้เยอะรู้ได้จากเสียงร้องของลู่หานที่ดังให้ได้ยินไม่มากเท่าไหร่ มือหนาจับขาเรียวทั้งสองข้างขึ้นพาดบ่าเอาไว้ก่อนจะทำการเอนตัวไปข้างหน้าประกบจูบที่ปากของร่างบางอีกครั้งพร้อมกับสะโพกหนาที่เริ่มขยับเข้าออกทันที

“อ๊า...อ๊า...อ๊ะ....” สะโพกขยับเข้าออกรุนแรงมากยิ่งขึ้นเมื่อน้ำสีขาวที่มาจากนมที่เพิ่งราดลงไปเปรอะเปื้อนอยู่เต็มแกนกายของเขาไปหมด สะโพกหนาขยับเข้าออกอยู่นานจนกระทั่งเมื่อร่างเล็กเริ่มไม่ไหวเอื้อมมือไปจับเหล็กที่เย็นเชียบที่ตนนั่งพิงอยู่ก่อนจะทำการปลดปล่อยน้ำสีขาวขุ่นออกมาจนเต็มหน้าท้องบางไปหมด

“ฮื้ออ....”
            แกนกายใหญ่โตยังคงขยับเข้าออกอยู่เรื่อยๆ มือหนาจับสะโพกบางให้พลิกนอนคว่ำอยู่ในท่าคลานเข่าโดยที่ส่วนนั้นก็ยังไม่ขาดออกจากกัน มือบางเอื้อมไปจับราวเหล็กเอาไว้เพื่อประคองร่างของตนเอง มือหนาจัดสะโพกให้เข้าที่ก่อนจะทำการเคลื่อนไหวร่างกายประสานกันอีกครั้ง

“อ๊ะ...อ๊ะ...อื้อออ...อ๊ะ.....” ครางลั่นเพราะความเสียว ลู่หานกัดปากตนเองแน่นยามที่ร่างสูงเริ่มซอยเข้ามาถี่รัวมาขึ้นจนสุดท้ายก็ปล่อยมันเข้ามาในร่างของลู่หานจนได้

“เสี่ยวลู่....”

“อืออ........” ร่างบางครางรับไม่เป็นภาษา

“เข้าข้างในกันเถอะ”

            ร่างสูงจัดการพลิกร่างของลู่หานกลับมาแล้วดึงเรียวขาขาวให้มากอดรัดเอวแกร่งเอาไว้โดยที่ร่างกายก็ยังไม่แยกจากกัน แขนเรียวยกขึ้นโอบรอบคอของเซฮุนเอาไว้ก่อนจะซบใบหน้าลงกับซอกคอของอีกคนเพราะความเขิน

            ร่างสูงอุ้มร่างของคนที่เป็นที่รักเข้ามาภายในห้องที่ดูคุ้นเคย จัดการวางร่างบางลงก่อนจะขยับกายอยู่สองสามครั้งแล้วก็ถอนตัวออกมา

            น้ำสีขาวที่มาจากตัวเซฮุนไหลออกมาจากช่องทางด้านหลังผสมปนเปกับนมหวานๆที่เจ้าของร่างเป็นคนราดมันลงไปด้วยตนเอง

“เสี่ยวลู่...”

“อื้ออ......” เจ้าของเสียงหวานหลับตาพริ้ม

“ออนท็อปให้ที...”

"ห..หา....”
            ไม่ต้องพูดให้มากความร่างสูงจัดการถอดเสื้อผ้าของตนออกจนหมดแล้วล้มตัวลงนอนข้างๆร่างบางก่อนจะทำการดึงตัวของลู่หานให้ทาบทับลงมาที่ใจกลางตัวของเขาทันที

“เซฮุน....”

            ลู่หานตกใจอยู่ไม่ใช่น้อยกับท่าทางแบบนี้แต่เมื่อเงยหน้าขึ้นไปมองหน้าของเซฮุนที่พยักหน้าเป็นเชิงว่า ทำสิ ลู่หานเลยตัดสินใจจับส่วนนั้นของอีกคนสอดเข้าไปในช่องทางด้านหลังที่เปียกชื้นอยู่ทันที


“อ๊ะ!!!! เซฮุนมัน...ฮึก”

“ค่อยๆสิ เดี๋ยวของฉันมันก็หักพอดี “

“อื้ออออออออ” เสียงร้องลากยาวส่งผลให้เซฮุนต้องเลื่อนมือไปบีบสะโพกเอาไว้ช่วยประคองร่างบางไปอีกแรงก่อนจะช่วยสวนสะโพกขึ้นไปแรงๆทุกครั้งที่ลู่หานค่อยๆทิ้งตัวลงมา

            มือบางวางทาบเอาไว้ที่อกแกร่งเพื่อพยุงร่างของตนเองให้ตั้งตรงเสียงร้องครางระงมไปทั้วทั้งห้องจนกระทั่งวินาทีสุดท้ายที่เริ่มรู้ตัวว่าไม่ไหว ร่างเล็กจึงรีบกระแทกร่างลงมาหนักๆ ร่อนสะโพกอยู่บนกายอย่างนั้นจนกระทั่งทนไม่ไหวต้องปลดปล่อยออกมาในที่สุด

“ฮึก...กก “

            ร่างบางถอนร่างของตนเองออกมาก่อนจะพบว่าเซฮุนก็ปลดปล่อยออกมาเช่นกัน ลู่หานหมดแรงไปกับท่าทางที่ดูเร่าร้อนแบบนี้ ร่างทั้งร่างล้มตัวลงนอนอยู่ข้างๆกับเซฮุนโดยที่ไม่คิดที่จะสนใจร่างสูงที่นอนอยู่ข้างๆเลยแม้แต่น้อย


            ที่ฉันทำลงไปทั้งหมด ..... มันอาจจะเป็นครั้งสุดท้ายที่ฉันจะทำให้นาย



            ความสุขครั้งสุดท้ายระหว่างเราทั้งสองคนกำลังจะจบลงแล้วนะ.......โอเซฮุน 




กลับไปที่บทความ 

วันเสาร์ที่ 7 ธันวาคม พ.ศ. 2556

[NC] :: Blackmail = 16 = :: HunHan Ft. All EXO

NC


          มือหนาที่เคยกุมมือของร่างเล็กเอาไว้ ค่อยๆปล่อยมือคู่นั้นลงไปที่ข้างกายบาง สองมือจับขาที่ขัดสมาธิกันอยู่บนโซฟาให้แยกออกช้าๆ ทุกการกระทำล้วนอยู่ในสายตาของลู่หานตลอดเวลา


“นายจะทำอะไร?”


            เซฮุนไม่ตอบได้แต่ลูบไปมาที่ต้นขาขาวอยู่อย่างนั้น รอยแดงที่ดูยังไงก็รู้ว่ามันไม่ใช่รอยของตัวเองยิ่งทำให้เซฮุนโมโหหนักขึ้นไปอีก แต่ก็ต้องพยายามข่มใจเอาไว้ ค่อยๆแหวกต้นขาขาวให้แยกออกจากกัน ก่อนจะเลื่อนตัวเข้าไปในหว่างขาของร่างเล็กให้ใกล้มากขึ้น มือเล็กก็จับที่ไหล่ของเซฮุนเอาไว้

            ร่างสูงสำรวจที่ส่วนอ่อนไหวเล็กที่อยู่ตรงหน้าช้าๆ ค่อยๆไล่นิ้วตั้งแต่ส่วนโคนขึ้นมาเรื่อยๆจนถึงปลาย สัมผัสมันเบาๆก่อนจะใช้นิ้วบีบคลึงส่วนหัวช้าๆแค่นั้นก็ทำให้ร่างสูงรับรู้แล้วว่าร่างเล็กยังไม่เสร็จให้กับมันเป็นแน่แล้ว


“เซฮุน....เสียว....”


            เสียงแผ่วเบาเอ่ยบอกช้าๆ เมื่อนิ้วเรียวบีบคลึงอยู่ที่ส่วนอ่อนไหวอยู่อย่างนั้น

“ยังไม่เสร็จให้กับมันใช่มั๊ย” เซฮุนเงยหน้าขึ้นมาถามก่อนที่ลู่หานจะก้มหน้าเพื่อซ่อนความอายเอาไว้แล้วส่ายหัวปฏิเสธทันที

            เห็นดังนั้นเซฮุนเลยไม่รอช้าจับขาเรียวทั้งสองข้างให้ชันขึ้นมา ลู่หานเลยได้แต่จิกปลายเท้าเอาไว้ที่ขอบของโซฟาเพราะกลัวว่ามันจะตกลงไปที่พื้น

            ช่องทางรักสีชมพูเผยให้เห็นต่อสายตาของเซฮุนที่อยู่ตรงกันพอดี แค่ได้เห็นเพียงแค่นี้หัวใจของเซฮุนก็แทบหยุดหายใจไปในทันทีเมื่อช่องทางนั้นเริ่มแดงและบวมเล็กน้อย ราวกับว่าไม่นานมานี้มันมีบางสิ่งบางอย่างได้เข้าไปข้างในนี้เป็นที่เรียบร้อยแล้ว



            ไม่จริง....ไม่จริงใช่มั๊ย



            ไม่อยากจะเชื่อ แต่แค่สายตามันก็คงจะตัดสินอะไรไปซะทุกอย่างไม่ได้ เซฮุนค่อยๆไล่นิ้วบริเวณรอบๆช่องทางนั้นช้าๆ มันร้อนและแดงมาก

“เสี่ยวลู่.....”

“ไม่....!!!”  ร่างเล็กรีบปฏิเสธทันควันเมื่อเห็นใบหน้าที่แดงก่ำของเซฮุน ลู่หานก็รุ้ได้ทันทีว่าในใจของคนรักกำลังคิดอะไรอยู่

“นายบอกฉันมาเถอะว่านายกับมัน......”
            เซฮุนดันตัวเองออกมาก่อนจะหันหน้าหนีกัดปากแน่นระงับอารมณ์ทั้งหมดเอาไว้ เขาไม่อยากจะเชื่อว่าคนที่เขารักมากที่สุดในตอนนี้มันจะไม่ได้เป็นแค่ของของเขาเพียงคนเดียวอีกแล้ว

“นายเชื่อใจฉันมั๊ย....”

“ฉันเชื่อใจนาย...แต่ไม่เชื่อใจมัน”

“งั้นถ้าฉันบอกว่าฉันยังไม่ได้ตกเป็นของใครนายจะเชื่อฉันมั๊ย”

“ลู่หาน......”

“ฉันรักร่างกายของฉันพอๆกับที่ฉันรักนายและฉันก็รู้ว่านายก็คงจะหวงร่างกายนี้พอๆกับที่นายหวงฉัน ..... ถ้าฉันไม่ได้เข้าใจไปเอง”

            เซฮุนค่อยๆหันกลับมามองหน้าของคนที่ตนรักช้าๆ

“แค่นิ้ว....นายเชื่อใจฉันสิ”
            มือน้อยๆเอื้อมลงมาจับที่มือหนาให้ขึ้นมาวางที่ช่องทางด้านหลังของตนเองอีกครั้ง

“ช่วยพิสูจน์มันด้วยนิ้วของนายได้มั๊ย…..”

            แววตาของเซฮุนเหมือนจะชั่งใจอยู่สักพักแต่สุดท้ายแล้วนิ้วเรียวก็ยอมสอดเข้าไปในช่องทางนั้นจนได้

            แค่เพียงนิ้วเดียวเขาก็รู้แล้วว่าความจริงมันเป็นยังไง

            แต่สำหรับเซฮุนแล้วถ้าต้องการให้ชัดเจนยิ่งกว่านี้มันก็ต้องเพิ่มเข้าไปอีก

“ฮึก!......

            ลู่หานกัดปากล่างเอาไว้เพื่อกลั้นเสียงร้องที่เกิดจากความเสียวจากช่องทางนั้น

“อ๊ะ!” แต่ก็ใช่ว่ามันจะกลั้นได้ง่ายๆซะที่ไหน ร่างเล็กร้องออกมาจนได้เมื่อเซฮุนสอดนิ้วทั้งสามเข้าไปพร้อมๆกัน สอดเข้าออกช้าๆเป็นไปตามจังหวะหายใจของร่างบางก่อนจะค่อยๆหมุนวนนิ้วทั้งสามในช่องทางรักจนมันกระแทกไปโดนจุดกระสันที่อยู่ด้านในตัวของร่างเล็กเข้า

“พอ....พอแล้ว..ฉัน...อึก...เสียว อ๊ะ!”

            เซฮุนไม่รับรู้อะไรทั้งสิ้นนอกจากแรงตอดรัดแน่นที่นิ้วของเขา ทำให้เขาเข้าใจทุกอย่างแล้วว่ามันคืออะไร

            ลู่หานยังเป็นของเขา ..... เป็นแค่ของเขาคนเดียวเท่านั้น

“..เซฮุน....มัน....”
            ลู่หานก้มลงมองส่วนอ่อนไหวที่ตั้งตรงอยู่ตรงหน้าของเซฮุนแล้วแทบจะพูดไม่ออก มันเริ่มขยายใหญ่ขึ้นจนเจ้าตัวเกรงว่าจะอดกลั้นมันเอาไว้ไม่ไหว

            เซฮุนไม่พูดอะไรมาก เลื่อนมือข้างที่ว่างไปกอบกุมแก่นกายเล็กเอาไว้ รูดขึ้นลงอยู่สองสามครั้งก่อนที่ร่างสูงจะก้มลงครอบครองเอาไว้จนมิด

“ฮึก...เซฮุน...อ่า..”
            มือเรียวกดศีรษะของคนตรงหน้าลงไปตามจังหวะขึ้นลงของปาก ขาก็ขยับออกให้กว้างมากขึ้นเพื่อให้เซฮุนแทรกตัวเข้ามาได้

“อื้มมมม ....เสียว...อ่า...ซี๊ดดด....”

            ลิ้นเล็กโลมเลยที่ส่วนปลายแลบลิ้นรัวเร็ว ก่อนจะค่อยๆสอดลิ้นเข้าไปตามรอยแยกที่อยู่ตรงส่วนปลายที่มีน้ำปริ่มออกมาเล็กน้อย มือหนาที่กุมส่วนล่างเอาไว้ก็ช่วยชักขึ้นลงไปในตัว ส่วนนิ้วเรียวก็ยังคงทำหน้าที่ของมันได้ดีค่อยๆชักเข้าออกที่ช่องทางรักเพื่อช่วยผ่อนคลายความเสียวในตัวของร่างเล็กอีกทาง


“เซฮุน...อึก...เร็ว..เร็วอีก....”         
            เสียงสั่นเครือของลู่หานเป็นตัวเร่งการขยับขึ้นลงได้เป็นอย่างดี มือที่ตอนแรกขยุ้มกลุ่มผมทองเอาไว้ก็แปลเปลี่ยนมาเป็นลูบหัวของคนรักช้าๆ แต่เมื่ออารมณ์ทั้งหมดเริ่มใกล้มาถึงจุดสุดยอดนิ้วเรียวก็เริ่มขยุ้มผมหนาอีกครั้ง


“ฮึก....ไม่....อ๊าสสสส์........”   

            เสียงร้องของลู่หานดังขึ้นเป็นครั้งสุดท้ายเมื่อตนเองได้ปลดปล่อยออกมาจนเต็มปากของร่างสูงทั้งหมดแล้ว ร่างเล็กก็เอนตัวไปพิงพนักโซฟาอย่างเหนื่อยหอบ ขาทั้งสองข้างก็ปล่อยให้มันตกลงมาที่พื้นอย่างคนที่ไร้เรี่ยวแรง






กลับไปที่หน้าบทความ 

วันอังคารที่ 26 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556

[NC] Short fic ' Error in Luck ' Chanbaek for Chanyeol ‘s Birthday

NC



ครั้งแรกใช่มั๊ย?!”
“….หา.... ม..ไม่ ไม่ใช่”
            ก็ไม่ได้อยากจะโกหกหรอกนะ แต่มันพลั้งปากพูดไปเอง

“ไม่ต้องมาโกหก ครั้งแรกก็พูดมาเถอะจะได้ทำเบาๆก่อน”
“ไม่!! ฉันไม่มีวันมีอะไรกับนายเด็ดขาด!”
ฉันว่าไม่ทันแล้วแหละ ดูน้องชายนายซะก่อนสิ แน่มากนะที่มาชี้หน้าฉันแบบนี้”
            ชานยอลก้มลงไปมองแกนกายของร่างเล็กที่ขยายตัวอยู่ภายใต้ชั้นในสีขาวตัวบางนั่น 

            ก็เห็นๆอยู่....แล้วยังจะมาบอกว่าไม่อยากมีอะไรอีก ทนได้ก็ไม่ใช่คนแล้วครับ!

น่ะ...นาย”
            จะบอกว่าไงดี ตอนแรกก็ขัดขืนแทบตาย แต่พอนึกถึงน้องชายเท่านั้นแหละอารมณ์มันก็มาเลย จะทำยังไงดีล่ะ ช่วยตัวเองงั้นเหรอ ทำยังไงแบคฮยอนทำไม่เป็น

“ต้องการฉันแล้วล่ะสิร่างสูงเหยียดยิ้มก่อนจะดึงชั้นในออกมาจนมันหลุดมาอยู่ที่ข้อเท้าเล็กนั่น
            เรือนร่างที่แสนบอบบางอ้อนแอ้นจนเหมือนผู้หญิงเล่นเอาชานยอลแทบจะอดใจไว้ไม่ไหวต้องลอบกลืนน้ำลายลงคออย่างห้ามไม่ได้

“ถ้าครั้งแรกก็คงต้องสอนก่อนสินะ....”
“ไม่นะ.....” แบคฮยอนส่ายหัวไปมายามที่ร่างสูงผลักไหล่เล็กให้นอนลงราบไปกับพื้นเตียง
“คนเชี่ยไรวะ น่ารักว่ะ!”

            สายตาคู่บนก้มลงมองร่างของคนใต้ร่างอย่างหลงใหลไปซะทุกส่วนตั้งแต่ปาก คอ หน้าอก หน้าท้อง ต้นขา หรือว่าส่วนนั้น รับรองว่าคืนนี้ชานยอลจะต้องลิ้มลองให้ครบทุกส่วนแน่ๆ

            มือหนาดึงขาเรียวขึ้นมาพาดบ่า ไม่รอช้านิ้วที่ดูเรียวยาวค่อยๆถูวนอยู่ที่รอยแยกทางด้านหลังจนไปถึงช่องทางรักไปมา ร่างเล็กที่นอนหลับตาอยู่ถึงกลับต้องร้องครางในลำคอออกมาเพราะความเสียว

            เซ็กส์ครั้งแรกเค้าทำกันยังไงแบคฮยอนยังไม่รู้เลย.....

             นิ้วเรียวกดลงไปที่ช่องทางรักทีละนิ้ว ทีละนิ้ว จนพอถึงนิ้วที่สามแบคฮยอนก็ต้องหยุดมือหนาเอาไว้พร้อมกับส่ายหน้าเป็นเชิงว่าไม่ไหวแล้วจริงๆ

“อื้ออออ.....เจ็บ....”
“ทนหน่อยนะ.....”
“ไม่....! เอาออกไป อื้ออออออ”
“ถ้าไม่ลองของเล็กแล้วของใหญ่จะเข้าไปได้ยังไง

            ชานยอลชักนิ้วออกแค่นั้น ร่างสูงตัดสินใจเอื้อมตัวไปหยิบเจลใสที่อยู่บนหัวเตียงขึ้นมา บีบมันลงไปที่ฝ่ามือหนาแล้วลูบลงไปที่ช่องทางด้านหลังของร่างเล็ก บีบอีกครั้งที่ปลายส่วนนั้นของตน มือหนารูดขึ้นลงอยู่สองสามครั้งก่อนจะค่อยๆจ่อหัวเข้าไปที่ปากทางที่คับแคบนั่นทันที

“เจ็บก็ร้องนะ.....”
            เอ่ยเตือนเพียงแค่นั้น ร่างสูงก็สอดแก่นกายเข้าไปในตัวร่างเล็กทันที ใบหน้าหล่อเหลาเชิดขึ้นอย่างได้อารมณ์ ร่างสูงค่อยๆปล่อยมือออกจากแกนกายของตัวเองเมื่อมันเข้ามาจนถึงครึ่งทางแล้ว ก่อนจะปล่อยให้มันค่อยๆเข้าไปด้วยตัวของมันเอง


“อ๊า.....!!!” แบคฮยอนสะดุ้งทันทีที่ส่วนนั้นของร่างสูงแทรกเข้ามา มันทั้งใหญ่ ทั้งยาว จนผนังร้อนตอดรัดเอาไว้ถี่ๆแถมยังรัดแน่นมากยิ่งขึ้นยามที่มันกำลังเข้ามาลึกขึ้นๆเรื่อยๆ

ค่อยๆหายใจสิ รูนายตอดรัดน้องชายฉันจนมันจะเสร็จข้างในตัวนายอยู่แล้วนะ!”
            ชานยอลเอ่ยปรามร่างเล็กก่อนที่แบคฮยอนจะสงบนิ่งลงไป แล้วตั้งสติค่อยๆหายใจอย่างเป็นจังหวะ จนแท่งเนื้อร้อนสอดเข้ามาได้จนสุด


“อ้าสสสสส......แน่นสุดๆ”
            เสียงครางต่ำของร่างสูงด้านบนที่กดแก่นกายแช่เอาไว้ดังขึ้น

“ขยับเร็วๆสิ ฉันเจ็บ!!!”
            ร่างเล็กที่นิ่วหน้าอยู่ถึงกับต้องเอ่ยปากสั่งให้ร่างสูงขยับซักที ไม่อย่างนั้นมันก็จะเจ็บอยู่อย่างนี้ มันทรมานนะ! เลือดจะไหลรึป่าวก็ไม่รู้

“อ่า.....”
            ร่างสูงไม่รอช้า รีบขยับสะโพกเข้าออกทันทีจากช้าๆก็เริ่มเร็วรัวขึ้นเรื่อยๆ

“อ๊ะ...อ๊ะๆๆๆ”
“อ่า....”
“อื้ออออ.......” เล็บที่ยาวออกมาของแบคฮยอนจิกเข้าไปที่ไหล่กว้างจนเลือดสีแดงไหลซึมออกมา

           มือหนาก็เลื่อนไปกอบกุมส่วนนั้นของแบคฮยอนเอาไว้พลางรูดรั้งให้เสร็จไปพร้อมๆกัน

“อื้ออออ”
“นาย...!”

            ร่างเล็กร้องลั่นเมื่อร่างสูงชักแกนกายของตนเองออกมาทั้งที่ทั้งคู่ก็ยังไม่เสร็จ ชานยอลล้มตัวลงนอนข้างๆแบคฮยอนก่อนที่จะเลื่อนแขนแกร่งขึ้นไปลองศีรษะตัวเองไว้

“นายไม่เสร็จสักที ฉันเมื่อย ขึ้นให้ฉันที”
“ห๊ะ!!”
ขึ้นมาสิ!”
อะไรนะ!” ร่างเล็กผุดลุกขึ้นด้วยความหงุดหงิดทั้งๆที่ก็เกือบจะเสร็จอยู่แล้วเชียว
“ขึ้นมานั่งบนตัวฉันสิ!!” ร่างสูงขึ้นเสียงใส่ร่างเล็กจนคนตัวเล็กต้องจำใจขึ้นมานั่งบนตัวของร่างสูงจนได้
“ทำยังไง ทำไม่เป็น”

            จะหาว่าไม่ประสีประสาก็เถอะ แต่คนมันไม่เคยจะไปรู้ได้ไงล่ะว่าคำว่า ขึ้น มันทำกันยังไง

“นั่งให้ตรง แล้วจับยัดเข้าไปก็ได้แล้ว”
“อื้อออ”

            แบคฮยอนที่เริ่มไม่ไหวอีกแล้ว อยากจะปลดปล่อยสักทีเลยต้องเลื่อนมือบางลงไปจับที่แกนกายที่อยู่ข้างล่างเอาไว้ค่อยๆยัดมันเข้าไปในช่องทางเดิมที่เกรอะเต็มไปด้วยเลือดสีแดงสดของเขา

“อ๊าสสสสสสสสส์”

            เมื่อส่งแกนกายเข้าไปได้สำเร็จ ร่างสูงก็รีบสวนสะโพกขึ้นทันทีโดยที่ไม่รอให้ร่างเล็กได้ตั้งตัวเลยสักนิด

“อื้อออออ....”

“ลองขยับสิ”

            แบคฮยอนที่ไม่ค่อยประสีประสาสักเท่าไหร่แต่ก็พยายามที่จะเรียนรู้เอง ค่อยขยับขึ้นลงอย่างยากลำบาก จนพอนานๆไป แรงขยับที่เริ่มรัวเร็วขึ้นก็ทำให้ร่างกายเล็กสั่นรัวก่อนที่จะปลดปล่อยน้ำรักออกมาจนเต็มหน้าท้องและแผงอกของร่างสูงเต็มไปหมด

“เยอะขนาดนี้ไม่เคยช่วยตัวเองเลยรึไง เข้าปากฉันหมดแล้วเนี่ย
>///////////////<”

            ชานยอลเอ่ยแซวร่างเล็กก่อนที่จะพลิกกายให้คนด้านบนนอนหงายลงเหมือนเดิมแล้วกระแทกกายเข้าหาอยู่สองสามครั้งก่อนที่จะปลดปล่อยเข้าไปในช่องทางรักจนมันล้นออกมาไหลเปรอะเปื้อนอยู่เต็มพื้นเตียงไปหมด

“อ้า.......”
“อื้อออออ”

            เสียงครางของแบคฮยอนเริ่มจะไม่ไหวแล้ว ร่างเล็กอ่อนล้าเหลือเกิน จนไม่อยากจะลุกไปไหนอีกแล้ว

“อีกรอบได้มั๊ย?

“หา.....”


“ตกใจอะไร รอบนี้ฉันทำเอง.......อ้าขาออกสิ!!!” 



กลับไปที่หน้าบทความ 

วันพุธที่ 6 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556

[NC] :: Blackmail = 13 = :: HunHan Ft. All EXO

NC

จงอิน...พี่เราจะรู้มั๊ย?”


ไม่รู้สิ.......แบบนี้ก็ตื่นเต้นดีนะว่ามั๊ย”


            พูดจบจงอินก็จัดการพลิกตัวให้คยองซูหันหน้าเข้าหาเคาเตอร์ที่อยู่ติดกับเตา ก่อนที่มือเล็กจะจัดการยันตัวเองเอาไว้กับขอบเคาเตอร์อย่างรู้หน้าที่ ร่างสูงเลื่อนตัวเข้ามาทาบทับแผ่นหลังเล็กเอาไว้ทำให้ในตอนนี้ดูเหมือนว่าจงอินจะกำลังเล้าโลมร่างเล็กมาจากทางด้านหลังแทน


            มือหนากอดรั้งเอวบางให้เข้ามาใกล้ ก่อนที่จะส่งมืออีกข้างหนึ่งลงไปลูบที่ส่วนนั้นที่เริ่มนูนออกมาจากซับในที่ยังไม่ได้รับการปลดออก เสียงของร่างบางเริ่มครางออกมาจนดังขึ้นเรื่อยๆ ยามที่มือหนาเริ่มซุกไซร้สอดเข้าไปด้านในชั้นในตัวบาง



“อื้ออฮะ....”



            มือเรียวจับขอบเคาเตอร์เอาไว้มั่นในขณะที่ตนต้องโก่งบั้นท้ายเข้าหาร่างสูง มือเรียวที่ส่งมาจากด้านหลังก็เริ่มเค้นคลึงอย่างหนักบีบรัดที่ส่วนนั้นราวกับว่ามันคือของเล่น คยองซูก็รู้สึกดีจนตอนนี้แทบที่จะทำอะไรไม่ถูกนอกเสียจากยืนหลับตาให้ร่างสูงปรนเปรออยู่ที่ส่วนนั้นเพียงอย่างเดียว



“อ๊า...อ๊ะ..อ๊ะ..”



            ยามเมื่อแก่นกายของตนที่เริ่มแข็งขืนขึ้นถูกควักออกมาด้วยฝีมือของร่างสูง ไม่รอช้าจงอินเริ่มขยับมันขึ้นลงอย่างรวดเร็วโดยที่ไม่ได้สนใจร่างบางเลยสักนิดว่าเขาพร้อมแล้วหรือยัง

            แรงรูดรั้งที่เพิ่มขึ้นสูงเริ่มเร่งจังหวะให้เร็วขึ้นๆเรื่อยๆจนเมื่อเสียงครางเบาๆของคยองซูเริ่มดังติดกันถี่ๆบวกกับความชื้นแฉะที่ร่างสูงสัมผัสได้จากน้ำที่ปริ่มออกมาจากปลายของส่วนนั้น


“อ๊ะๆๆๆ จ...จงอิน...อื้อ...เร็ว..เร็วอีก.....”



            เมื่อเริ่มรู้สึกว่าจะไม่ไหวแล้วจึงรีบออกปากสั่งร่างสูงให้ออกแรงรูดขึ้นลงให้เร็วกว่าเดิม เร็วขึ้นเรื่อยๆจนกระทั้งของเหลวที่อยู่ด้านในถูกปล่อยออกมาจนเต็มมือของจงอิน ส่วนที่เหลือก็ใหลย้อยลงมาจนเลอะเต็มพื้นห้องครัวเต็มไปหมด บางส่วนก็กระเด็นจนมันไปเปื้อนกับเคาเตอร์ด้านหน้าที่คยองซูยืนอยุ่

            มือหนายังคงไม่หยุดหลังจากที่ส่วนนั้นถูกปลดปล่อยออกมา จงอินยังคงรูดรั้งอยู่อย่างนั้นเพื่อให้ร่างเล็กปล่อยออกมาให้หมด ริมฝีปากก็เอาแต่คลอเคลียที่หลังต้นคอของร่างเล็กไปมาจนคยองซูเสียวซ่านจนต้องหดคอหนีอยุ่ตลอดเวลา

            หลังจากที่ส่วนนั้นถูกปรนเปรอจนมันปล่อยออกมาจนหมดแล้วนั้นจงอินก็จัดการพลิกตัวให้ร่างเล็กหันมาเผชิญหน้ากับตนทันที มือหนาข้างที่ไม่ได้เลอะก็เอื้อมลงมาเตรียมจะปลดกระดุมกางเกงยีนส์ของตนเอง ในตอนนี้ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นเขาก็คงจะห้ามใจตัวเองไม่ไหวแล้วเพราะตอนนี้ส่วนนั้นของเขามันก็เริ่มอยากจะออกมาเต็มที่แล้วเหมือนกัน ถ้าหากปล่อยเอาไว้มันก็คงจะไม่ดีแน่


“จงอิน.....”
            ร่างสูงที่กำลังวุ่นอยู่กับการถอดกางเกงของตนอยู่นั้นกลับต้องเงยหน้าขึ้นมามองร่างเล็กตรงหน้าเมื่อจู่จู่คยองซูก็เรียกชื่อเขาเอาไว้ด้วยน้ำเสียงที่เหมือนจะยั่วก็ไม่เชิง


            ถ้าเค้าฟังไม่ผิดนะ....      


            และในที่สุดร่างสูงก็พบต้นตอของร่างเล็กจนได้ว่าทำไมถึงต้องเรียกเค้าด้วยเสียงอย่างนั้น ก็เพราะส่วนนั้นที่เพิ่งปลดปล่อยออกไปในยามนี้มันกลับตั้งชันขึ้นมาอีกรอบเล่นเอาคยองซูต้องเบ้หน้าหนีเพราะความอึดอัดแล่นเข้ามาจู่โจมอีกครั้ง จงอินที่เห็นดังนั้นก็เลยใจดียอมทรุดตัวลงนั่งคุกเข่าสูงต่อหน้าร่างเล็กเพื่อที่จะช่วยเหลือคนตรงหน้าก่อน ส่วนของตนค่อยเอาไว้ทีหลังก็ได้ เพราะรู้สึกว่าตอนนี้คยองซูจะเริ่มไม่ไหวอีกแล้ว


“เร็วๆสิ.....”


            เรียกร้องราวกับเด็กน้อยที่เอาแต่ใจ จงอินเลยไม่อยากขัดเลยยกยิ้มให้ไปก่อนจะค่อยๆประคองแก่นกายนั่นเอาไว้เตรียมจะส่งเข้าปากทันที


            ทุกสิ่งทุกอย่างทุกการกระทำล้วนแต่อยู่ในสายตาของใครบางคนมาโดยตลอดโดยที่คนด้านในที่กำลังเริงร่ากันอยู่ไม่ได้เอะใจกันเลยแม้แต่น้อย ยามเสียงครางของผู้เป็นน้องเริ่มดังขึ้นมาทุกครั้งที่แก่นกายของตนผลุบหายเข้าไปในริมฝีปากของคนด้านล่าง ร่างเล็กที่ยืนมองอยู่กลับต้องยกมือขึ้นมาปิดปากเอาไว้อย่างห้ามไม่ได้



            นี่คยองซูกับจงอินกำลังมีอะไรกันในห้องครัวอย่างนั้นเหรอ.......ไม่นะ!



            ร่างเล็กกลั้นเสียงร้องเอาไว้ไม่ให้คนด้านในได้รับรู้จนกระทั่งร่างเล็กที่เปลือยท่อนล่างอยู่หันมาเห็นคนสองคนกำลังยืนมองอยู่ตรงประตูนั้นก็ต้องตกใจไม่ใช่น้อย เมื่อพบว่าคนที่กำลังยืนมองเหตุการณ์ทั้งหมดอยู่นั่นก็คือ......





พี่ลู่หาน!!”





กลับไปที่บทความ 

วันอาทิตย์ที่ 27 ตุลาคม พ.ศ. 2556

[NC] :: Blackmail = 12 = :: HunHan Ft. All EXO

NC


            ร่างสูงที่นั่งคุกเข่าอยู่ตรงหน้าค่อยๆเลื่อนมือหนามาบีบเข้าที่มือของร่างเล็กที่กุมเข้าหากันแน่นบนหน้าตักของตัวเองเอาไว้ ค่อยๆบีบช้าๆเพื่อให้คลายความกังวลออกไป
            เห็นอย่างนี้แล้วจงอินก็รู้สึกผิดเหมือนกันที่ต้องมาทำร้ายผู้ชายไร้เดียงสาตัวเล็กๆคนนี้ แต่จะให้ทำยังไงได้ก็ในเมื่อเขาเป็นคนเริ่มเรื่องเองมันก็ต้องทำต่อไปให้ถึงที่สุด จะให้หยุดก็คงทำไม่ได้ ผมมาไกลเกินกว่าจะหยุดมันได้แล้ว
            กระดุมเม็ดเล็กๆบนเสื้อเชิ๊ตสีขาวของคยองซูถูกจงอินปลดออกช้าๆ จนมาถึงเม็ดสุดท้ายก่อนที่ชายเสื้อทั้งสองจะถูกแหวกออกให้เห็นแผงอกขาวเนียนที่กระเพื่อมขึ้นลงตามจังหวะสะอื้นของร่างเล็ก


            จนแล้วจนรอดคยองซูก็ยังไม่มองหน้าจงอินเลยแม้แต่น้อย


            เกลียด .... ความเกลียดเท่านั้นที่อยู่เหนือทุกอย่าง แต่ก็ยังไม่สามารถเอาชนะคำว่าอารมณ์ใคร่ในตอนนี้ได้ นิ้วเรียวของคนตรงหน้าที่ถูกส่งขึ้นมาสะกิดเม็ดเล็กๆทั้งสองข้างบนเนินอกใช่ว่าคยองซูจะไม่มีอารมณ์ร่วม แต่มันกลับมีมากจนถึงขั้นต้องกัดฟันอดทนไม่ให้จงอินรู้ว่าเค้ามีความต้องการมากน้อยเพียงใด


“ขอโทษ.....“
            คำขอโทษเพียงสั้นๆถูกเอ่ยออกมาจากปากของร่างสูงที่เงยหน้าขึ้นดูดดึงเนินอกของเค้าอย่างรุนแรงจนร่างเล็กที่เชิดหน้าอยู่ถึงกับต้องนิ่วหน้าเข้าหากันเพราะความเสียวที่เพิ่มมากยิ่งขึ้น


“ฮื้ออ อ๊ะ!“

            เสียงเล็กเผลอร้องออกมาเมื่อฟันคมแอบขบกัดที่เม็ดเล็กๆนั่นเบาๆ แต่คยองซูไม่ทันได้ระวังเลยร้องออกมาจนได้


“ฉันรู้ว่านายมีอารมณ์ ร้องออกมาเถอะ....ร้องมันออกมาเบาๆ ถ้าไม่อยากให้ใครได้ยิน“


            จงอินเอ่ยปลอบคนตรงหน้า ก่อนที่มือหนาจะเลื่อนลงมาจับที่เข็มขัดของร่างเล็กเอาไว้ ไม่รอช้าให้เสียเวลาจงอินรีบแกะเข็มขัดออกก่อนจะตามมาด้วยกระดุมและนิ้วเรียวก็ค่อยๆรูดซิปกางเกงลงมาช้าๆ จนเสียงรูดมันดังขึ้นมาจนทำให้ร่างเล็กรู้สึกกลัวไม่ใช่น้อย กลัวเพราะรู้ว่าจงอินต้องเห็นของๆเค้าแน่ๆ

            ฝ่ามือหนาค่อยๆไล้วนที่ส่วนกึ่งกลางที่นูนออกมาภายใต้ชั้นในตัวบางของร่างเล็ก


“อ่า .... “
            มือเล็กพยายามพลักให้มือหนาที่ลูบอยู่ออกไป ไม่ให้มายุ่งกับส่วนนั้นของเค้า แต่จงอินกลับดึงมือที่ผลักอยู่ขึ้นมาจูบซับที่หลังมือเพื่อบอกว่าไม่ต้องกลัว ฉันจะจัดการมันเอง
            มือหนาค่อยๆเกี่ยวชั้นในลงมาจงมันหลุดไปกองอยู่ที่ข้อเท้าเล็ก จับขาเรียวให้แยกออกจากกันกว้างๆ ก่อนจะทำการแทรกตัวเข้าไปตรงกลาง แล้วกดจูบแถวๆโคนขาอ่อนด้านในเรื่อยๆจนมาถึงที่โคนของส่วนนั้นทันที


“อย...อย่า...“
            เสียงสั่นเครือที่ดูมีเสน่ห์ของคยองซูยามเมื่อปากร้อนครอบครองลงไปที่ส่วนนั้นจนเกือบสุด แรงรูดรั้งขึ้นลงทำเอาคยองซูต้องเชิดหน้าร้องครางออกมาเบาๆ เพราะความไม่เคย ทั้งยังเสียวซ่านกับโพรงปากร้อนๆที่กอดรัดส่วนนั้นของเขาไว้ทั้งหมดอีก

           อารมณ์ตอนนี้มันไม่เหลือความโกรธใดๆอีกแล้ว มันเหลือแต่ความสุข สุขที่จะได้เสพสมกับรสชาติเซ็กส์ครั้งแรกที่เค้าไม่เคยได้ลิ้มลอง

            แต่ก็ใช่ว่าจะไม่เคยเห็นมันกับตา.......

“ชอบมั๊ย?“

            จงอินเงยหน้าขึ้นมาถามคยองซูที่เอาแต่ร้องครางออกมาอยู่อย่างนั้นไม่ยอมพูดอะไร
            มือเล็กไม่สนใจในสิ่งที่จงอินถามแม้แต่น้อยแต่กลับกดศีรษะของคนตรงหน้าให้ลงไปปรนเปรอกับแก่นกายของเค้าต่อ


            ไม่ต้องบอกก็น่าจะรู้ว่าชอบหรือป่าว....


“อื้ออ ฮ่ะ...อื้อออ“


            เสียงร้องครางเบาๆ เพราะร่างเล็กเอาแต่เม้มปากเข้าหากันแน่นเพื่อไม่ให้เสียงเล็ดรอดออกไป แต่ยิ่งจงอินเร่งจังหวะให้หนักขึ้นมากเท่าไหร่ คนตัวเล็กก็ยิ่งสั่นมากขึ้นเท่านั้น

            ทั้งเสียว ทั้งอาย ทั้งมีความสุข แต่ก็ชอบในสิ่งที่เป็นอยู่ นี่น่ะเหรอเซ็กส์ที่พี่อี้ชิงใช้มันเป็นเครื่องมือจับเฮียคริส นี่น่ะเหรอคือสิ่งที่เฮียชอบมากที่สุดเวลาอยู่กับพี่อี้ชิงสองต่อสอง มันมีความสุขแบบนี้นี่เอง



“อึกกก อ๊าสสสสสส์“      

            เสียงร้องที่ดังขึ้นมายามเมื่อน้ำรักถูกฉีดเข้าไปในปากของจงอินจนเจ้าตัวแทบเลื่อนมือขึ้นมาปิดปากเล็กเอาไว้แทบไม่ทัน


            น้ำรักที่อยู่ในปากของเขามันมากซะจนเอ่ยล้นออกมาไหลลงมาที่ขอบปากเรื่อยๆ จงอินเอื้อมมือที่ประคองแก่นกายที่อ่อนลงอยู่ไปดึงทิชชูที่อยู่ติดผนังห้องน้ำดึงออกมาซับที่หน้าท้องเล็กๆของคยองซู ส่วนที่อยู่ในปากก็กลืนมันลงไปจนหมด มือหนาบรรจงเช็ดมันตั้งแต่โคนจนถึงปลายทำความสะอาดให้เรียบร้อยก่อนจะเงยหน้าขึ้นไปมองร่างเล็กด้านบนช้าๆ

“มันสกปรก....“

“ก็กลืนไปแล้วนี่...“

“ก็คายมันออกมาสิ.....“

           ร่างเล็กที่พูดออกมาเหมือนเด็กน้อยยามที่ได้สบตากับคิมจงอิน มันยิ่งทำให้ร่างสูงหลงรักเด็กน้อยคนนี้มากขึ้นๆเรื่อย จนความคิดที่ผุดขึ้นมาในหัวของจงอินมันกลับทำให้ร่างสูงต้องยิ้มออกมาอย่างห้ามไม่ได้


            ถ้าผมจะอยากได้คยองซูมาเป็นแฟน มันจะเร็วไปมั๊ย?
            แต่ก็ได้แค่คิด มีใครที่ไหนที่อยู่ๆก็เจอ อยู่ๆก็ชอบ อยู่ๆก็ได้กัน และอยู่ๆก็มาเป็นแฟนกันเลย มันไม่ใช่ ผมทำคยองซูเค้าซะขนาดนี้เค้าไม่มีทางเอาคนเลวๆนิสัยแย่ๆอย่างผมไปทำพันธุ์หรอก จริงมั๊ย?
            การกระทำของจงอินไม่ได้หยุดเพียงแค่นั้น ร่างสูงจัดการลุกขึ้นยืนก่อนจะดึงตัวร่างเล็กที่เปลือยเปล่าอยู่ให้ลุกขึ้นยืนตามมาด้วย ก่อนที่จงอินจะเป็นฝ่ายลงไปนั่งบนชักโครกแทนแล้วดึงให้ร่างเล็กหันหน้ามาทางเขาแล้วนั่งลงคร่อมตักของจงอินเอาไว้


“จะทำอะไร….?“


หน้านายนี่เหมือนจะอยากรู้อยากเห็นตลอดเวลาเลยนะ....ทำเองเลยมั๊ย“
            คยองซูแทบจะลืมไปเลยว่าตอนแรกยังโกรธกันอยู่ แล้วทำไมตอนนี้เค้าถึงต้องมานั่งพูดดีๆกับไอ้คนโรคจิตตรงหน้านี่ด้วยนะ


“ปล่อยนะ! จะกลับบ้าน!“


เด็กน้อย โดนแกล้งแค่นี้ถึงกับจะร้องไห้กลับบ้านไปฟ้องแม่เลยเหรอ

            ฝ่ามือเล็กฟาดลงที่ข้างแก้มของจงอินอย่างแรงจนเจ้าตัวต้องรวบแขนทั้งสองข้างเอาไว้ แล้วกดจูบลงไปบนริมฝีปากบางอย่างรุนแรงก่อนจะผละออกมา


            จงอินยกตัวของคยองซูให้ยืนขึ้นก่อนจะดึงกางเกงขาสั้นที่ใส่ตอนถ่ายแบบของตัวเองลงมาจนถึงหัวเข่า แก่นกายใหญ่ที่เผยออกมาเล่นเอาคยองซูถึงกับต้องกลืนน้ำลายอย่างห้ามไม่ได้


            ร่างเล็กเริ่มไม่อยากให้มันดำเนินต่อไปแล้วสิ.......


            จงอินกดตัวของร่างเล็กให้นั่งลงก่อนจะจับมือทั้งสองให้เลื่อนลงมาสัมผัสที่แก่นกายของเขา คยองซูเริ่มรู้สึกว่าการกระทำแบบนี้ไม่ควรจะเกิดขึ้น ถ้าพี่ลู่มารู้ว่าเค้าแอบมาทำเรื่องเสื่อมเสียแบบนี้พี่ลู่หานอาจจะว่าเค้าก็เป็นได้


“ไม่..ไม่เอา....“


            สัมผัสต่อต้านเริ่มก่อตัวขึ้น คยองซูเริ่มผลักให้ร่างสูงออกไป แต่จงอินกลับกดสะโพกของร่างเล็กลงไปที่แก่นกายใหญ่ของเค้าแทน โดยที่ยังไม่ได้เบิกทางเลยแม้แต่น้อย


“อ๊าสสสสสสสสสสสสสส
            เสียงกรีดร้องดังลั่น มันเจ็บ เจ็บมากจนน้ำตาไหลออกมา จงอินไม่ยอมเบิกทางก่อนทำให้ร่างเล็ก
ที่ไม่ทันตั้งตัวแทบจะรับมือเอาไว้ไม่ไหว กลัวเหลือเกินว่าช่องทางนั้นมันจะฉีกขาดหรือป่าว มือเล็กๆทั้งสองก็เลื่อนไปจิกที่ไหล่ของจงอินเอาไว้ เพื่อระบายความเจ็บปวดที่เกิดขึ้นมา


“อ๊ะๆๆ “

            เสียงร้องดังขึ้นมาเมื่อจงอินเริ่มขยับขึ้นลงช้าๆ ก่อนจะแปรเปลี่ยนมาเป็นรุนแรงและโหมหนักขึ้นเรื่อยๆ มือหนาก็ปิดปากของร่างเล็กเอาไว้ไม่ให้เสียงร้องดังออกไปจนใครต่อใครเข้ามาเห็นว่าเค้าทั้งคู่กำลังทำอะไรกันอยู่

            แรงกระแทกที่ดูจะรุนแรง ทำเอาจงอินแทบจะปล่อยเข้าไปในตัวของคยองซูอยู่แล้ว แต่นั่นก็แค่ความคิดเพราะการกระทำของจงอินมันกลับสวนขึ้นอย่างห้ามไม่ได้จนกระทั่ง


“อ๊า คยองซู...อื้ออออ......“


            จงอินครางออกมาเป็นครั้งสุดท้ายก่อนจะปล่อยน้ำรักเข้าไปในตัวของคยองซู จนมันไหลย้อนลงมาปนกับคราบเลือดมากมายที่ไหลออกมา เพราะช่องทางนั้นคงจะฉีกขาดแล้วเป็นแน่


            เมื่อการกระแทกครั้งสุดท้ายสิ้นสุดลง คยองซูก็ซบหน้าลงกับไหล่กว้างของจงอินทันที เสียงร้องไห้ที่เจือจางอยู่ยังดังออกมาเรื่อย เจ็บเหลือเกินเจ็บจนแทบจะทนไม่ไหวมันเริ่มแสบจนกายทั้งกายสั่นอย่างห้ามไม่ได้



            เซ็กส์ของจงอินรุนแรงเกินไปจนทำให้คยองซูทรมานและเจ็บปวดเหลือเกิน 




กลับไปที่หน้าบทความ
http://my.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1000569&chapter=16